“Wo kɔma, minnu bi n maran rɔ, n si a fɔ wonu ye ko, ‘Wo ni wo bɔ n fɛ, wole min bi Allala dankɛ kɔrɔ! Wo ta habadan-tɛ rɔ min tabɛnnɛ Setanɛ anubɛ ata melikanu ye!
ado nde, Hadama-dan si faga iko a sɛbɛnɛ Allata kitabu rɔ nya min kɔnɔ gbalo-belebele ye mɔgɛ wo kuma, min si nde, Hadama-dan don n yogenu bolo tɔ! A fisa nun, hali mɔgɛ wo ma sɔrɔn nun!”
N bi anu fɛ tumɛ min, i ya tɔgɛ min di n ma, n ya anu matanka tɔgɔ-sɛnbɛmɛ wo fɛ. Hali kelen ma to-a-rɔ anu tɔ fɔ ale mɔgɔ kelen min bi nala halakila. A fɛrɛ sa fɔ wo ni ma alako min sɛbɛnɛ Allata kitabu rɔ, wo ni na bɔ-a-la.