Mansa Dawuda ya a fɔ anu ye tun ko anu ni a fɔ Amasa ye ko, “N na-kelen-nyɔgɔ-bɛrɛbɛrɛ le ale la. Woletɔ ka a dabira bi ma, n bara ale ma nna kɛlɛ-den-kunyɛ la Yohabu gbɛ rɔ. Ni n ma a ma wo nya, alamɛ Mari ya n gbesi a rɔ.”
Mari le ya lanyiri kɛ kiri ko fɔ a wa mansayɛ bi i fala bɔn la ka a di Dawuda ma. A ko a si nyamani filɛ kɛ tonko nanɛ don a bolo, Isirɛla anubɛ Yuda, kɔni. Ni wo ma ma n bolo tonyɛ la, alamɛ Alla ya n gbesi a rɔ.”
Yɛsɛbɛli wo ya a sara Nɛbi Ilaya wara ka a fɔ a ye ko, “Kɛ nyɔgɔn tumɛ sina, ni n ti a ma i la iko i wara a ma nna nɛbinu na nya min, alamɛ nna bɛsɛnu ya n gbesi a rɔ.”
Mansɛ wo ya kilaya-gbɛrɛkɛ don anu bolo tun. Kilayɛ wonu ke Isirɛla mɔgɛnuna Mansa Ehabu ma, anu ya a fɔ a ye ko, “Mansa Bɛnhedadi ko ni a ti na kɛlɛ-den-siyamɛnu na ka ila soe kɛ bunden, a ko alamɛ ala bɛsɛnu ya a gbesi a rɔ, ado a ko hali ila soe kɛ gbangban ti anu bolo tabɔ.”
Mansa Ehabu ya a fɔ a ye ko, “Mɔgɔ kelen bi yan, Imilala den Nɛbi Mɛkaya, kɔni. Kɔnɔ wo ma di n ye mumɛ bawo a ti wɔlɔyiya-kuma-wo-kuma fɔ n ye min di n tole la fɔ a yogomɛ gbansan!” Mansa Yɛhosafati ya Mansa Ehabu makawandi ko, “A ma bɛn, i ni kuma-sufa kɛ fɔ muk!”
ala wɔli-kɛla Kɛhasi gbɛngbɛrɛnta a nyɛrɛ ma ko, “N tigi Nɛbi Ilaisa ara Neyaman kɛ boloka wo nya na fufafu! Hali a nara fan minnu na ka a di a ma, a ma sɔn wonu na. N fotɛ Mari-nimɛ, fɔ n ba Neyaman kɛ sagaran, n ni ta fan do tara a bolo.”
Mɔgɔ-ba wonu tara a fɔ mansɛ ye ko, “Fɔ kei kɛ wa faga. Masiba-kuma-fɔɛ kɛ si a ma, kɛlɛ-dannu anubɛ a mɔgɛ toenu yigi ni tɛgɛ! A darɔ-sigi-kunya le wo la soe kɛ burɔ tolon! A sa mɔgɛnu dɛnbɛna fɔ ka anu kɔntɔ-gboya.”
I wa faga kan min, nde fanan si faga nyɔ. Anu si n togon nyɔ le. Ni nde, Ruti ma to i fɛ, alamɛ Mari ya n tɔrɔya-yogomɛ-kɛ. Fɔ sayɛ, wo le si ma fara.”
Ilayi ya a manyinika ko, “Mari ya nfen fɔ i ye? I kana ko-wo-ko dogon n ma. A ara koe min bɛɛsi fɔ i ye, ni i ma wonu fɔ n ye, Alla si i tɔrɔ bɛrɛbɛrɛ-wɛ-kɛ.”