Burama sɔrɔn ya san bi-kɔnɔntɔ ani san kɔnɔntɔ (99) bɔ tumɛ min, Mari bɔra a ye gbɛ rɔ ka a fɔ a ye ko, “Alla Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi le nde la. I telen n ye. I ni n sako kɛ.
Nɛbi Ilaya ya a fɔ Nɛbi Ilaisa ye tun ko, “To yan, Mari wara n nata Yorodan bɛ fɛ.” Kɔnɔ a ko, “N bara n keli wobɛ Mari-nimɛ ye, n ti to yan!” Wo le mara anuna tɛ la.
“Mansa Hɛsakaya min bi nna mɔgɛnu kuma, sɛgi i kɔma wo wara. I wa ke, i ni a fɔ a ye ko nde, a benba Dawudata Mari Alla ko n bara ata matarali-kan lamɔɛn ka a ya-yi yen. A fɔ a ye ko n si a lakɛndɛya ken! Tele fila a sawa nyɔgɛ, a si ke tala n Bato-Bɔn la.
A ara bɛsi-musumɛ min nadan kɔlɔma la min tɔgɛ Asura, a ya wo bi ka wo sigi Mari Bato-Bɔn la. Mari ara a fɔ Mansa Dawuda anubɛ ala den Mansa Silamɛni ye nyɔla ko la nun ko, “N bara Yerusalɛm soe kan-tina-kelan kɛ le yabɔ Isirɛla bɔnsɔn tan-ni-filɛ tɛma anu si to n batola kan min.
Wo wati rɔ, wota Mari Alla si kan-tina-kelen pe yabɔ wo si a bato kan min. Wo si na fan wonu di a ma nyɔ le iko n bara a fɔ wo ye nya min, saraka-mintanta wo, yaka wo, dato-saraka wo, anubɛ a saraka-toenu, wo si wonu di a ma nyɔ.