Anu tara. Yanni anu ni yanfa, Yusufu ya a fɔ ala wɔli-kɛlɛ-kun-tigi wo ye ko, “Ta kei wonu sagaranna. I wa ke anu tɔ tumɛ min, i ni anu manyinika ko nfenna anu bara wɔli-nyimɛ yɛlɛman wɔli-yogomɛ la?
Mata Alla le ile la. Kɛlɛ-den-siyamɛ minnu bara na ma kan ma kɛ la, ma dɛnbɛna-gbɛrɛ sa kɛlɛ kɛ rɔ fɔ ile. I yandi, na ma yoge kɛnu tɔrɔ ma ye. Ma kɔndɔfilinɛ. Ma yɛ bɛnnɛ ile le ma ma dɛnbɛn-koe rɔ.”
A ma kin, mɔgɛ ni ko-nyimɛ yili sara ko-yogomɛ la. Anu bara ban denkɛ sinna n kɔrɔ n faga-koe la. Mari, i miri. Nde le sɔra i yakɔrɔ nun. N ya i madiya alako i ni ko-nyimɛ kɛ mɔgɛ kɛnu ye. N ya i madiya alako i fonde kana bɔ anu kuma.
“Mari ko wole Idɔm mɔgɛnu, wo ara hakɛ dan-natenbi, ado a si wo tɔrɔ, yɔ! Wo ara wola kɛlɛ-kɛ-mirannu bi ka wo na-kelen-nyɔgɔ Isirɛla mɔgɛnu manɛgɛn. Wo ma sɔn kinikinina anu ma mumɛ! Wola diminyɛ ma sɛgi kɔma.