22 Nɛbi Mɛkaya ya kumɛ kundon a ye, a ko, “A ara ma wo nya na le. Mari ara a ma, nɛbi kɛnu bara foninyɛ fɔ i ye ka i mayuwaya. Mari nyɛrɛ-nyɛrɛ ara tɔrɔyɛ latɛgɛ i ma.”
“Nyinɛ wo ya a fɔ Mari ye worɔ ko, ‘Nde si ta a ma, Mansa Ehabula nɛbi bɛɛsi ni ma foninya-fɔlɛnu na.’ “Mari ya a fɔ a ye ko, ‘Awa, nba ta! I ni yanfɛ sigi a la bawo n bara la a la ko ile si a nɔ le.’ ”
Mansa Ehabu ya a fɔ a ye ko, “Mɔgɔ kelen bi nyɔ, Imilala den Mɛkaya, kɔni. Kɔnɔ wo ma di n ye mumɛ bawo a ti wɔlɔyiya-kuma fenfen fɔ n ye min di n tole la fɔ a yogomɛ gbansan!” Mansa Yɛhosafati ya ale Mansa Ehabu makawandi a ko, “Mansɛ, i wɔlɔ matɔlɔ! Ma ni a kele ka a manyinika.”
Kɔnɔ ale Mansa Yɛhowasi ya kilayɛ wo kɔfili ka a fɔ Mansa Hamasa ye ko, “Lunyɛ do, wɔnɔ-firɛ min bi Lɛbanan kɔnkɛ rɔ, wo ya kilayɛ lata kɔlɔma-kuru-wɛ do ma ko, ‘Ila dunmusi ni to nna dan ye.’ Sogo-nyɛɛnɛ do belenta wɔnɔ-firɛ wo ratɛntɛnna.
Mari ya a fɔ Musa ye ko, “I wa sɛgi Iyipiti nyamanɛ rɔ tumɛ min, n bara i labila ko-makawanɛ minnu na kɛ la, i ni wonu nadan mansɛ yala. Hali wo, n si ale mansɛ yisi gbɛlɛya. A ti sɔn ka nta mɔgɛnu boloka.
A ko n ni a fɔ wole, Yerusalɛm anubɛ Yuda nyamanita-mɔgɛ toe ye ko a ye kasarɛ rabɛn-tinɛ wo ye kaka. A ko wo ni wo fara wola karagbɛlɛya-koenu na wo ye min kun na kaka. Wo ni wola kɛ-nyanu yɛlɛma ka ko-latelennɛ kɛ.
“Woletɔ Mari ko minnu bi kɛ sufa mala, a si nyankankantan lana anu kuma ka anu tɔrɔ, anu ti ke anu bɔla min kɔrɔ. Anu si tɔrɔyɛ sɔrɔn. Anu kɔmakɔmɛ si belenna tagamana.