Yuda ya a madon Yusufu la. A ya a fɔ a ye ko, “E, n tigi, i si sɔn i wɔlɔ matɔlɔla n na? N ni kuma? Hali i manɛ iko mansɛ, i kana i fonde magboya n na.
Yohabu nanɛ, a ya a manyinika, a ko, “Yohabu le ile la?” Yohabu ko, “Ɔn.” Musi wo ko, “N fa, i si i tole masɔ n na?” Yohabu ko, “Awa, n bara na, n tole masɔnɛ.”
Ɛsita ya a nyɛrɛ gbesi dugi la mansɛ kin kɔrɔ ka di a dala. A ye a madiyala ko mansɛ ni yili kiri Hemanna ko-rabɛnnɛ kɛ la Yahudiyanu kan ma, ado Heman kɛ, Yahudiyanu yoge Ekaki bɔnsɔn-mɔgɛ do le kɔrɔma la.
Wo kɔma, Dawuda fanan bɔra a kɔma. A ya ale Mansa Sɔli rakele. A ko, “N tigi.” Mansa Sɔli ya a ya-lamunun a la. Dawuda ya a madu a ye dugi ma ka a gbiliya.
I kana i tole masɔ kun-takolɔn wo la. Ale mani de iko a tɔgɛ wo ye nya min bawo a tɔgɛ wo kɔrɛ le, ‘Kun-takolɔn.’ Ila wɔli-kɛlɛ wonu bi nala a wara tumɛ min, wo ya a taran, nde sa nyɔ nun.
N tigi, i yandi, ni n bara bila i la, i hakɛ to n ye. Mari si wobɛ i kegeyɛnu ma mansɛ la bawo i ye ata kɛlɛ kɛ le la. Fananta i ye i kɛndɛ la, i ti ko-yogoma ma.