Ka a tɛgɛ Mansa Yɛrabowami sɔn kɛ ma, Mari ko a si gbalo lana anubɛ a kegeya keimɛ damasi kuma. Hali ala bonna-wɔli-kɛlɛnu, a si wonu fanan tɔrɔ. A ko a si anu tɔrɔndɔ iko tɛ si ninki-nyɛ-gbalɛ mintan nya min.
I wa faga kan min, nde fanan si faga nyɔ. Anu si n togon nyɔ le. Ni nde, Ruti ma to i fɛ, alamɛ Mari ya n tɔrɔya-yogomɛ-kɛ. Fɔ sayɛ, wo le si ma fara.”
Kɔnɔ ni ila ko-diya sa a rɔ, ado ko-yogoma ma-sɔgɛ ye a la i wara la, ni n ti i lalɔn alako i ni i buri, alamɛ Mari ya n faga worɔ. Alamɛ Mari tora i fɛ iko a taranta n fa fɛ nya min nun.
Ilayi ya a manyinika ko, “Mari ya nfen fɔ i ye? I kana ko-wo-ko dogon n ma. A ara koe min bɛɛsi fɔ i ye, ni i ma wonu fɔ n ye, Alla si i tɔrɔ bɛrɛbɛrɛ-wɛ-kɛ.”