Iburayima ya a lasɔ subagɛ ma ka sɔgɛ do nyini saraka-mintantɛla ko la. A ya ala dunɛnu kiri ala sofɛlɛ kɔ tɛma. Anubɛ ala den Isiyaka anubɛ wɔli-kɛla mɔgɔ filɛ wonu wulita ka ta kan tinɛ wo rɔ Alla ya minna ko fɔ a ye.
A ko i ma sɔn ata kumɛ birala bawo a ya a fɔ i ma kan min ko i kana fen dɔn nyɔ ka i min, i wara na fen-dɔn-kɛ nyɔ rɔ ka i min. Ka a tɛgɛ i sɔn wo ma, Mari ko i si faga. Anu ti i furi togon wola kebila-dugi rɔ.”
Wo sigira sofɛlɛ wo la ka kilɛ bira. A ye tala kilɛ la tumɛ min, yarɛ do ya a taran ka kɛ a ma. Wo ya a faga. A furi sanɛ tora kilɛ la. Yarɛ wonubɛ sofɛlɛ sɔnɛ a dafɛ.
Musi wo ya kirikɛ sa sofɛlɛ wo kuma. Ala wɔli-kɛlɛ min bi bilala a fɛ, a ya a fɔ a ye ko, “Sofɛlɛ kɛ lagbengben. A ni a kian latiriya. A kana tagama a fɛrɛma de fɔ n ba a fɔ i ye.”