Yonatanna den Mɛfibasɛti, Sɔli mamanɛ, kɔni, wo nanɛ, a ya a madu Mansa Dawuda kɔrɔ ka a gbiliya. Mansɛ ya a fɔ a ye ko, “Mɛfibasɛti le ile la, wa?” A ya a labira. A ko, “Ɔn. Ila keminɛ le nde la.”
A ara ta ka ninkinu anubɛ ninki-bulan anubɛ sagɛnu siyaman bɔ sarakayɛ la. A ya ila dan bɛɛ kele anubɛ ila kɛlɛ-den-kunyɛ Yohabu anubɛ Saraka-Masɔla Abiyatari, ado anu bi fen dɔnna kan-tina-kelen kaka. Anu bi duwala ko, ‘Alamɛ Mansa Adonaya mɛra!’
N duwara a ye, n ko, “N tigi, alamɛ i mɛra ila mansayɛ kɛ rɔ. N tigi, ma benbanu togon tinɛ wo ara tii. A tarɛ don-dɛ ara mintan gburr! Wo le ara a ma, n yisi ara tinya pɔ!”
Mansɛ ya a fɔ ala mɔgɔ-banu ye ko min ba Heman kɛ yen kan-bo-kan, wo ni a nyɛnkin a kɔrɔ ka a gbiliya. Bɛɛ ya a nyɛnkin a kɔrɔ, fɔ Mɔdekɛyai min ma sɔn wo ma-koe ma mumɛ!
Mɔgɛ wonu ya mansɛ wo yabi Aram-kan rɔ. Anu ko, “Ma tigi, alamɛ i ya simayɛ sɔrɔn. Alamɛ i kɛndɛyara. Ila kiyo wo rakaran ma ye tun. Male si a kɔrɛ fɔ i ye.”
Ale mansɛ na ya anubɛ ala mɔgɔ-banu sɔnkɔ-kan lamɔɛn tumɛ min, ale fanan tara anu taran bɔn burɔ nyɔ ladiyɛ wo rɔ. A ya a fɔ ala dan ye ko, “Alamɛ i siyi-fɛ yanyara! Alamɛ i kɛndɛyara! Hali i ma kilan.
Ma fa minnu bi duninya kɛ rɔ, wonu bi ma kolola, ado ma ye wonu gbiliyala. Ni ma ye wonu gbiliyala, ma fa min bi Arinyɛni tɔ don? A fisa, ma ni ma famayigi wo kɔrɔ alako ma si ni-bɛrɛ sɔrɔn nya min.
Dennɛ wo bɔnɛ nyɔ rɔ, Dawuda bɔra farɛ wonu kɔma. A ya a maburun dugi ma Yonatan kɔrɔ iko sawa. Anu ya anu bole sa anu nyɔgɔn kan ma ka anu nyɔgɔn kɔndɔn ka di. Kɔnɔ Dawuda, wo le dira belebele-wɛ-kɛ.
Wo kɔma, Dawuda fanan bɔra a kɔma. A ya ale Mansa Sɔli rakele. A ko, “N tigi.” Mansa Sɔli ya a ya-lamunun a la. Dawuda ya a madu a ye dugi ma ka a gbiliya.