Mansɛ wo ya Iburayima kele ka a fɔ a ye ko, “Ile ara nfen ma ma la kɛ la? Nde ya nfen ko-yogoma ma ile la, i ye hakɛ kɛ sufa lanala ma kuma? I wara ko sigi n ma mɔgɔ ti min sigi mɔgɛ ma.”
Anu kɔrɔ sarɛ Rubɛn ko, “N ma a fɔ wo ye nun ko ma kana ko-yogoma ma a la? Kɔnɔ wo ma wo tole masɔ n na. Kaka, male fanan bi nala matɛ sɔrɔnna ka a tɛgɛ ma dɔgɔ-kei wo faga-koe ma.”
Musa ya a fɔ ko, “Wo si a lɔn ko Mari le ale la min si mɛya-fan di wo ma wura-wo-wura ka dɔn-fan di wo ma sɔgɔma-wo-sɔgɔma wo si minnu dɔn ka wasa. A ye wo mala bawo a ye wo gbunya-kan lamɔɛnna. Wo ye gbunya-kumɛ min fɔla male ma, wo sa a fɔla male ma, fɔ Mari.”
“Wo ni a ma wo fɛrɛma, wo kana dennɛ kɛ kelen bɛrɛn nafɛya. N bi a fɔla wo ye ko anuna kandan-melikanu bi Arinyɛni tɔ. Anu bi n Fa Alla da kɔrɔ Arinyɛni tɔ wati bɛɛ. [
Wo kɔma, Pita nara Yisa wara ka a manyinika koe do ma. A ko, “Mari, ni n na-kelen-nyɔgɛ tora hakɛ kɛla n na, n ni a makoto iko yili? Kinyama wɔrɔnfila, wa?”
“Dennɛ kɛ minnu dɛnkɛninyanɛ n ma, ni mɔgɔ-wo-mɔgɔ ya a ma, wo ni don hakɛ rɔ ha a ni bɔ n fɛ, a fisa wo mɔgɛ ye, kuru-belebele-wɛ ni kiri a kan la ka a lakɛ kɔgɔ-yi-dumɛ rɔ.
“Dennɛ kɛ minnu dɛnkɛninyanɛ n ma, ni min ya a ma, wo ni don hakɛ rɔ ha a ni bɔ n fɛ, a fisa wo mɔgɛ ye, kuru-belebele-wɛ ni kiri a kan la ka a lakɛ kɔgɔ-yi rɔ.
Ni mɔgɛ ya hakɛ kɛ a hadama-den-nyɔgɛ la, Alla si ke wo tigi latankala le. Kɔnɔ ni mɔgɛ ya hakɛ kɛ Mari la, yon si ala kumɛ fɔ?” Kɔnɔ hali wo, anu ma sɔn anu tole masɔla anu fa la, bayɛ Mari ara ban a latɛgɛla ko fɔ anu ba faga anu hakɛla ko la.
N fa, i ma ila duruku-kundi yen n bolo yan. N si ke i fagala le nun kɔnɔ n ma wo ma. Fɔ n ya ila duruki min tɛgɛ a la. Kɛ si a yira i la ko n murutiyani ma i ma, hali ka ko-yogomɛ ma i la. I ye n manɛgɛnna n faga-koe la, hali n ma ko-yogoma ma i la.