32 Хьисэ къэувыӀэщ, ахэр къриджэри, яжриӀащ: – Сыт фхуэсщӀэну фызыхуейр?
Зыми фремыгъэгузавэ, ауэ сыт ищӀыс Ӏуэхуми щхьэкӀэ Тхьэм фелъэӀуурэ, щӀыхь хуэфщӀурэ, фи дэӀэпыкъуэгъу хъуну фелъэӀуурэ, фызыхуэныкъуэр евгъащӀэ.
– Сыт уэ узыхуейр? – еупщӀащ Хьисэ цӀыхубзым. – Уи тепщэныгъэшхуэр къыщыскӀэ, мы си къуитӀым зыр уи ижьырабгъумкӀэ, адрейр уи сэмэгурабгъумкӀэ тӀысыну хуит щӀы, – къыжриӀащ цӀыхубзым.
Аращи, мы лӀыкӀуэхэм сыкъыщевгъашэм, сымычэнджащэу сыкъэкӀуащ. Иджы сынывоупщӀ: сыт хуэдэ Ӏуэху сыкъыщӀевгъэшар?
ЦӀыху гупышхуэм ямыдэу, «Шывгъэт!» жраӀащ, арщхьэкӀэ лӀы нэфитӀыр нэхъ макъышхуэкӀэ къэджащ аргуэру: – Зиусхьэну Даут и Къуэ, гущӀэгъу къытхуэщӀ!
– Зиусхьэн, ди нитӀыр къытхуэбгъэплъэжынырщ дызы-хуейр, – къыжраӀащ абыхэм.