12 – Фэ дауэ феплърэ? Зыгуэрым мэлищэ иӀэу жытӀэнщ. Абыхэм ящыщ зыр фӀэкӀуэдмэ, адрей бгъущӀрэ бгъур Ӏуащхьэм къытринэу, кӀуэуэ, а мэл кӀуэдам лъыхъуэнукъэ?
Сыт щхьэкӀэ жыпӀэмэ фэ мэл щхьэрыуахэм фахуэдэти, фи псэхэм я хъумакӀуэм икӀи фи мэлыхъуэм деж иджы фыкъэкӀуащ.
– Фэ фщыщу хэт и мэл закъуэр щэбэт махуэм мащэм ихуамэ, къизымыхыжынур? – яжриӀащ Хьисэ абыхэм.
– Фэ дауэ феплърэ? ЛӀы гуэрым къуитӀ иӀэт. А лӀыр и зы къуэм бгъэдыхьэри, жриӀащ: «Си щӀалэ, кӀуэи, нобэ си жызум хадэм щылажьэ».
Фэ, зэхэщӀыӀкӀ зиӀэхэм, ар нывжызоӀэ. Сэ къыжысӀэм фи щхьэкӀэ фегупсыс.
– Мэссихь теухуауэ сыт жыфӀэн? Хэт ар зи къуэр? – Даут и къуэщ ар, – жаӀащ абыхэм.
Пэжыр нывжызоӀэ, а мэлыр къыщигъуэтыжкӀэ, фӀэмыкӀуэда мэл бгъущӀрэ бгъум нэхърэ а зы мэлым нэхъ щыгуфӀыкӀынущ.