36 Уащхъуэдэмыщхъуэу абы къыщигъэзэжым деж фыжейуэ, фыпэмыплъэу къревмыгъэхьэлӀэж.
Аргуэру къыщигъэзэжым, а цӀыхуищыр Ӏурихауэ кърихьэлӀэжащ, я нэхэр щӀилъэфауэ. Абыхэм Хьисэ къыжраӀэнур ящӀэртэкъым.
– Ефэ-ешхэнымкӀи, удэфэнымкӀи, мы дунейм и гугъуехьхэмкӀи фи щхьэр зэрызэӀывмыгъэхьэнми фыхуэсакъ. Ар мыхъумэ, а махуэр фымыщӀэххэу къыфепсыхэнущ.
Щауэр къыщыгувэм, псори щхьэукъуэри жеящ.
Абы и ужькӀэ, Хьисэ и гъуэгу ирикӀуэ цӀыхуищым я деж къыщигъэзэжым, ахэр Ӏурихауэ ярихьэлӀэжащ. – Симон, ужейрэ? – еупщӀащ Хьисэ Петр. – Зы сыхьэт закъуэкӀэ умыжейуэ усакъын пхузэфӀэкӀакъым, аракъэ?
Аращ мыпхуэдэу щӀыжаӀэр: «Уэ, жейр, къэушыж, лӀахэм къахэтэджыкӀыжи, Мэссихь нэхур къыптригъэпсэнущ».
Тхьэм елъэӀуа нэужь, къэтэджыжри, Хьисэ и гъуэгу ирикӀуэхэм я деж щыкӀуэм, ахэр гузэвэгъуэшхуэм хэтурэ Ӏурихауэ ярихьэлӀащ.