18 Сӧстӧма олысь повтӧг ветлӧ, а коді чукльӧдлӧ, виччысьтӧг усьӧ.
Синва сорӧн кӧдзысьяс пондасны вундыны нимкодьпырысь.
Господьӧй, велӧд менӧ ветлыны Тэнад туйӧд, менӧ мустӧмтысьяс понда сувтӧд менӧ веськыд туй вылӧ.
Буралӧмыс да збыльыс паныдасясны, веськыдлуныс да лӧньлуныс окыштчасны.
Тӧвныр мунас – и лёк вӧчысь бырӧ, а веськыда олысь бырлытӧм подув вылын сулалӧ.
Господьысь полӧмыд нэмтӧ нюжӧдӧ, но лёк вӧчысьлӧн олан луныс чинӧ.
Сӧстӧма олысь повтӧг ветлӧ, а коді чукльӧдлӧ, сійӧс мыждасны.
Коді веськыда олысьӧс лёкас кыскӧ, сійӧ ачыс аслас гуӧ усяс, а сӧстӧмъяслы бурыс вичмас.
Гӧль да сӧстӧма олысьыд бурджык озыр мортысь, коді пежас олӧ.
Асывводзнас Валаам чеччис, сийӧсаліс осёлсӧ да петіс туйӧ моавса юралысьяскӧд.
Господьлӧн андел юаліс сылысь: «Мыйла тэ куимысьсӧ нӧйтін осёлтӧ? Ме локті сувтӧдны тэнӧ, ӧд тэнад туйыд абу шогмана Меным.
Господьлӧн андел вочавидзис: «Мун тайӧ йӧзыскӧд. Но висьтав сӧмын сійӧ, мый Ме висьтала тэныд». Валаам муніс Валаклӧн киподувса юралысьяскӧд.
Ме аддзи, мый найӧ оз овны Евангелльӧлӧн збыльыс серти. Сэки ставныс дырйи шуи Петырлы: «Тэ, иудей, ачыд кӧ олан мукӧд войтыр моз, а он иудей ног, мыйла мукӧд войтыръясысь эскысьясӧс тшӧктан кутчысьны иудей оласногӧ?»
Кор йӧзыс кутасны шуавны, гӧгӧр пӧ лӧнь, повнысӧ пӧ нинӧмысь, сэки тӧдлытӧг суас найӧс кулӧм, кыдзи тӧдлытӧг суӧ кага чужтысьӧс дой. Сэки некод оз вермы пышйынысӧ.
Эн вунӧд сійӧ, мый кывлін да сибӧдін. Видз сійӧс сьӧлӧмад да бергӧдчы мыжъяссьыд! Он кӧ садьмӧдчы, локта тэ дінӧ гусясьысь моз тӧдлытӧг. Тэ весиг он тӧдлы, кутшӧм кадӧ локта тэ дінӧ.