20 Ӧд лёк мортлӧн аскиа луныс абу, мыж вӧчысьлӧн биыс кусӧ.
Мед оз ылӧдлы асьсӧ абутӧм вылас лача кутӧмнас, нинӧм абуыс сылы аслыс бергӧдчас.
Тшӧкыда-ӧ куслӧ лёк вӧчысьлӧн биыс? Тшӧкыда-ӧ Ен скӧралӧмсянь вичмӧ сылы шогыс да сьӧкыдлуныс?
Но Господь висьталӧ: «Ме сувта, медым мездыны коньӧръясӧс дзескӧдӧмысь, медым отсавны гӧльяслы налӧн шог дырйи. Доръя сійӧс, кодӧс кӧсйӧны кыйны».
Господьӧй, эн янӧд менӧ лӧгалігад, эн мыжды менӧ скӧралігад.
Господьӧс тӧдмалӧны Сылӧн веськыда мыждӧмыс серти – лёк вӧчысь шедӧ аслас киӧн вӧчӧм налькйӧ.
Веськыда олысьлӧн биыс югыда ломалӧ, лёк вӧчысьлӧн – кусӧ. [Наян сьӧлӧма вошӧ мыжас, веськыда олысь жалитӧ да буралӧ.]
Наян сьӧлӧма шудсӧ оз аддзы, ылӧдчысьӧс шог суас.
Коді бать-мамсӧ лёкӧдӧ, сылӧн биыс сап пемыд дырйи кусас.
Лёк вӧчысьлӧн биыс – тшаплун да вылӧ кыпӧдчӧм, но тайӧ мыж.
Сэки тэнад лоӧ аскиа луныс, тэнад лачаыд оз кус.
Но курыд шог лёк вӧчысьлы! Сылы лоӧ мынтысьӧма уджъясыс серти.
Мывкыдтӧм нывъяс шуасны мывкыдаяслы: ”Миян биным кусӧ, вайыштӧй выйнытӧ!”
А кодлы водзысяньыс вӧлі дасьтӧма Енлысь Юраланінсӧ, найӧс шыбитасны пемыдас. Сэні лоӧ бӧрдӧм да пинь йирӧм».
Найӧ – саридзвывса гыяс, кодъяс лёкысь быгзьӧны асланыс янӧдан уджъясӧн. Найӧ – вошласьысь кодзувъяс, кодъяслы век кежлӧ дасьтӧма сап пемыдсӧ.