26 Веськыда вӧчысьӧс абу бур мыждыны, пыдди пуктанаӧс – збыльсьыс нӧйтны.
Оз вермы лоны сідзи, мый Тэ веськыда олысьӧс бырӧдан мыжаяскӧд, и веськыда олыськӧд лоас сійӧ жӧ, мый мыжакӧд. Тайӧ абу Тэсянь! Став мусӧ мыждысь оз ӧмӧй мыжды веськыда?»
Пет да сёрнит аслад йӧзкӧд. Ышӧд найӧс. Господь водзын шуа: он кӧ пет, тайӧ войнас ставныс эновтасны тэнӧ. Тайӧ лоӧ тэныд ыджыдджык лёкторйӧн став сійӧ лёкыс дорысь, мый вӧлі тэнад олӧм чӧжыд».
Менӧ мавтыштӧмӧн пуктӧма ӧксыӧ, но ӧні ме абу на сэтшӧм вына. А тайӧ йӧзыс, Саруялӧн пияныс, меысь ёна вынаджыкӧсь. Сідзкӧ, Господь мед Ачыс мынтысяс лёк вӧчысьлы сылӧн лёк вӧчӧмысь!»
Лёк вӧчысьӧс дорйысь да мыжтӧм мортӧс мыждысь – Господьлы зывӧктанаӧсь.
Абу бур сулавны лёк вӧчысь дор да мыжтӧмӧс мыждыны.
Ерусалимын олысьяс, петӧй тышӧ, ӧд миянӧс кытшалісны! Израильлысь ёрдысьӧс кутасны кучкавны, беддьӧн кучкаласны чужӧмбанас.
Кор Исус шуис тайӧс, крам видзысьяс пӧвстысь ӧти, коді сулаліс Сыкӧд орччӧн, кучкис Сылы чужӧмас да шуис: «Кыдзи тэ сёрнитан аркирейкӧд!»