15 Ми сылы бокыса кодьӧсь. Сійӧ ас вылас видзис ставсӧ, мый миянӧс вузалӧмысь чуктіс сылы.
Рыт пемыднас Лаван вайӧдіс Яков дінӧ ассьыс Лия нывсӧ, и Яков узис сыкӧд.
Сет меным гӧтыръясӧс да челядьӧс, ӧд на вӧсна ме кесъялі тэныд. Тэ тӧдан, мый ме тэныд бура кесъялі».
Ракель да Лия шуисны Яковлы воча: «Миян абу некутшӧм пай бать керкаын. Батьным кулӧм бӧрын нинӧм оз вудж миянлы.
Став озырлуныс, мый Ен мырддис миян батьнымлысь, ӧні миян да миян челядьлӧн. Сідзкӧ, мый тшӧктӧ тэныд Ен, сійӧс и вӧч».
Тадзи вӧлі кызь во чӧж тэ ордын олігӧн. Ме кесъялі тэныд дас нёль во кыкнан нылыд вӧсна да квайт во пемӧсъясыд вӧсна, а тэ дасысь удждонӧс вежлін.
Ме шуи: «Ми сьӧкыда ньӧбим вокъяснымӧс, кодъясӧс вӧлі вузалӧма мукӧд войтыръяслы. А ӧні ті вузаланныд ассьыныд вокъяснытӧ! Миянлы бара ӧмӧй ньӧбны найӧс?» Найӧ чӧв олісны, налы эз сюр воча кыв.