33 Сійӧ йигнасис, кевмысис Господьлы
Елисей пырис керкаас да аддзис аслас вольпась вылын куйлысь кулӧм зонкаӧс.
Сэсся пияныдкӧд йигнась гортад да кисьтав выйтӧ дозъясас. Тырӧм дозъяссӧ вешты бокӧ».
Нееман скӧрмис да муніс шуасьӧмӧн: «Ме чайті, пророк ачыс петас ме дінӧ, кевмысяс Господьлы, аслас Енлы, нюжӧдлас кисӧ висянін весьтӧ да бурдӧдас менӧ проказаысь.
Сэні сійӧ бара шыасис Господь дінӧ: «Господьӧй, восьт тайӧ йӧзыслысь синсӧ, мед найӧ бӧр кутасны аддзыны». Господь восьтіс налысь синсӧ. Арамейяс чуймисны, мый найӧ Самария кар шӧрынӧсь.
Но тэ пыр аслад вежӧсӧ, ӧдзӧстӧ пӧдлав да кевмысь тыдавтӧм Батьыдлы. Гусясӧ аддзысь Батьыд сетас тэныд аддзымӧнъя.
Яир керка дорӧ воӧм бӧрын Исус босьтіс Аскӧдыс Петырӧс, Иоанӧс, Яковӧс да нывкалысь бать-мамсӧ, мукӧдсӧ эз лэдз пырнысӧ.
Петыр тшӧктіс петны ставныслы, ачыс пидзӧс вылас сувтӧмӧн кутіс кевмысьны. Сэсся шойланьыс бергӧдчӧмӧн шуис: «Тавита, чеччы!» Тавита восьтіс синсӧ, видзӧдліс Петыр вылӧ да пуксис.
