7 Кад мысти шорыс косьмис, ӧд эз вӧв зэрыс.
Кырнышъяс быд асыв да рыт вайлісны Иллялы нянь да яй, а васӧ сійӧ юис шорсьыс.
Иллялы вӧлі Господьсянь кыв:
Дугӧдас кӧ зэрсӧ – ставыс косьмас, пондас кӧ дугдывтӧг кисьтны – муыс ойдас.
Керӧсъяс вешъясны, мылькъяс вӧрзьыласны, а Менам буралӧмӧй тэ дінӧ оз вежсьыв, лӧньлун вайысь Менам йитӧдӧй оз вӧрзьыв, – висьталӧ тэнӧ радейтысь Господь.
Весиг вӧлявывса пемӧсъяс Тэсянь отсӧг виччысьӧны, ӧд юяс косьмисны, йирсянінъяс би улӧ веськалісны.
Господь мӧдӧдас тіян вылӧ вир-яй косьмӧм, биа висьӧм да кынтан висьӧм. Сійӧ мӧдӧдас кос жар, сотысь тӧвруӧн да висьӧмӧн бырӧдас тіян видз-му вылысь няньнытӧ. Став тайӧ шогыс суас тіянӧс, кытчӧдз онӧ кулӧй-бырӧй.