39 Соломонлӧн мыжъясыс вӧсна Ме янӧда Давидлысь рӧдсӧ, но ог пыр кежлӧ”».
Ми ставным коркӧ кулам, лоам муӧ кисьтӧм ва кодьӧн, кодӧс бӧр он курав. Но Енмыс оз кӧсйы бырӧдны мортсӧ. Мӧдарӧ, Сійӧ зільӧ сибӧдны ӧтдортӧмаӧс.
Соломонлӧн пиыслы коля ӧти чужанкотыр, медым Менам Давид кесйӧгсянь чужысь юралас нэмъяс чӧж Ме водзын Ерусалим карын, мый Ме бӧрйи Аслым, медым сэні вӧлі Менам нимӧй.
Тэ кӧ пондан кывзысьны Менсьым, ветлыны Менам туйясӧд, вӧчны Ме водзын шогманасӧ да овны Менам индӧд-тшӧктӧмъяс серти, кыдзи оліс Менам Давид кесйӧгӧй, Ме лоа тэкӧд. Давидлысь рӧдсӧ моз Ме вӧча зумыдӧн тэнсьыд рӧдтӧ. Ме сета тэныд Израильӧс.
Соломон корсис вины Еровамӧс, но мӧдыс пышйис Египетӧ Шишак ӧксы дінӧ, и сэні оліс Соломонлӧн кувтӧдз.
Кор Израиль войтыр гӧгӧрвоис, мый ӧксы оз кывзы найӧс, сэки найӧ шуисны сылы: «Миянӧс нинӧм оз йит Давидкӧд. Миянлы нинӧм вӧчны Ессейлӧн пикӧд. Мунамӧй гортӧ, Израиль войтыр! Давидлӧн рӧдыс мед ачыс тӧждысяс ас вӧснаыс!» Сэсся израильсаяс разӧдчисны гортаныс.
Ме босьті Давид рӧдлысь юралӧмсӧ да сеті тэныд. Но тэ абу вӧлӧмыд Менам Давид кесйӧг кодь. Сійӧ оліс Менам тшӧктӧмъяс серти, кывзысис Менсьым став сьӧлӧмнас да вӧчис Ме водзын сӧмын шогманасӧ.
Но Господь Ачыс петкӧдлас тіянлы пас: со, ныв сьӧктас, сэсся пи чужтас, Эммануил ним Сылы пуктас.
Сійӧ кутас пукавны Давидлӧн юралан пуклӧсын, Сылӧн ыджыдалӧмлы да лӧньлунлы помыс оз ло. Аслас веськыдлуннас да збыль серти мыждӧмнас Сійӧ ёнмӧдас-вынсьӧдас Ассьыс юралӧмсӧ ӧні и пыр кежлӧ. Тадзи вӧчас Господь Саваоф, ӧд Сійӧ – вежӧгтысь Ен.
Талун Давид карын тіянлы чужис Мездысь – Господь Кристос.
Ӧсип вӧлі Давид чужанвужйысь. Та вӧсна аслас Мария гӧтырпукӧд, коді вӧлі нӧбасьӧ, сійӧ муніс гижасьнысӧ Назаретысь, галилеяса карысь, Иудея муӧ, Виплием нима Давид карӧ.