14 Ме лоа сылы батьӧн, а сійӧ – Меным пиӧн. Сійӧ кӧ мыжмас, Ме чорыда чирышта сійӧс, кыдзи бать чирыштӧ ассьыс писӧ.
Ме ог босьт Соломонлысь юралӧмсӧ, ӧд пукті сійӧс юравны олӧм помӧдзыс. Тадзи вӧча Аслам Давид кесйӧгӧй вӧсна, кодӧс Ме бӧрйи да коді оліс Менам индӧд-тшӧктӧмъяс серти.
Но ті да тіянсянь чужысьяс кӧ кежанныд Меысь, онӧ кутӧй овны Менам индӧд-тшӧктӧмъяс серти, мый Ме сеті тіянлы, кутанныд кӧ кесъявны да юрбитны мукӧд енъяслы,
Ме лоа сылы батьӧн, а сійӧ – Меным пиӧн. Ассьым буралӧмӧс ог босьт сы вылысь, кыдзи босьті морт вылысь, коді тэӧдз вӧлі ӧксыӧн.
Сійӧ лэптас Меным крам, и сійӧ лоӧ Меным пиӧн, а Ме лоа сылы Батьӧн. Ме пыр кежлӧ вынсьӧда сылысь юралӧмсӧ Израильын”.
Господь шуис меным: ”Тэнад Соломон пиыд лэптас Меным керка да вӧчас йӧр. Ӧд Ме бӧрйи сійӧс, медым сійӧ вӧлі Меным пиӧн, а Ме – сылы батьӧн.
Майбыр сійӧ, кодӧс вежӧрсьӧдӧ Ен, Ставсӧвермысьлысь чирыштӧмсӧ эн ӧтдорт.
Ме висьтала Господьлысь кывъяссӧ. Сійӧ шуис Меным: «Тэ – Менам Пи, талун Ме лои Тэныд Батьӧн.
Ме тэкӧд, – висьталӧ Господь, – Ме мезда тэнӧ! Ме бырӧда став войтыръяссӧ, кодъяс пӧвстӧ разӧді тэнӧ. Тэнӧ Ме ог бырӧд, но мыжда тэнӧ веськыдлунӧй серти, мыждытӧг тэнӧ ог коль.
Енэжсянь кыліс гӧлӧс шы: «Тайӧ Менам муса Пиӧй, Ме нимкодяся Сыӧн».
А мыждӧ кӧ, миянӧс бур вылӧ велӧдӧ, медым тайӧ муюгыдсаыскӧд ӧтвыв эгӧ веськалӧй мыждӧм улӧ.
Ме лоа тіянлы Батьӧн, а ті – Меным ныв-пиӧн, – висьталӧ Господь, Ставсӧвермысь.
Тӧдӧй, мый Господь, тіян Енныд, велӧдӧ тіянӧс, кыдзи бать велӧдӧ писӧ.
Ни ӧти анделлы Енмыс эз шулы: – Тэ – Менам Пи, талун Ме лои Тэныд Батьӧн. Ни ӧти андел йылысь Енмыс эз шулы: – Ме лоа Сылы Батьӧн, а Сійӧ – Меным Пиӧн.
Вермысьлы Ме сета тайӧс ставсӧ. Ме лоа сылӧн Енмӧн, а сійӧ – Менам пиӧн.
Коді муса Меным, сійӧс ме янӧда-чирышта. Сідзкӧ, сьӧлӧмсяньыд зіль бергӧдчыны мыжъяссьыд!