40 Тэ вӧньӧдін менӧ вынӧн тыш вылӧ, уськӧдін менам кок улӧ паныд кыпӧдчысьясӧс.
Быд лун кута аттьӧавны Тэнӧ, кута ошкыны Тэнсьыд нимтӧ нэмъяс чӧж.
Дзирдлуннад да выннад пет тышӧ, дорйы збыльсӧ, рамлунсӧ да веськыдлунсӧ. Тэнад веськыд киыд мед петкӧдлас шензьӧдана уджъяс.
Ме – Господь, и мӧдыс абу, Ме кындзи мӧд Енмыс абу! Тэ он тӧд Менӧ, но Ме сета тэныд вын,
Тэнӧ нартитысьяслӧн пияныс локтасны тэ дінӧ да улӧдз копыртчасны тэныд. Тэнӧ мустӧмтысьяс уськӧдчасны тэнад кок улӧ да шуасны тэнӧ Господьлӧн карӧн, шуасны Сионӧн – Израильлӧн вежа Енлӧн оланінӧн.
Енмыс мед ёнмӧдас да вынсьӧдас тіянӧс дзирдлуна выннас, медым ті быдторйын вӧлінныд зумыдӧсь да терпитӧмӧн нуинныд быдпӧлӧс сьӧкыдсӧ.
Найӧ сьылісны выль сьыланкыв: – Тэ шогман босьтны гартӧм гижӧдсӧ да жугӧдны печатьсӧ, ӧд Тэнӧ вӧлі начкӧма. Вирыд вылӧ Тэ ньӧбин миянӧс Енмыслы быд чужанвужйысь да чужанкотырысь, быд кыла йӧз пытшкысь да быд войтырысь.
Давид аслас йӧзкӧд муніс Кейла карӧ, уськӧдчис филистимсаяс вылӧ да босьтіс налысь ыж-мӧссӧ. Филистимсаясӧс пасьвартӧмнас Давид мездіс Кейлаын олысьясӧс.