40 Давид ӧксы мӧдӧдчис Галгалӧ, сыкӧд тшӧтш муніс Кимхам. Ӧксыӧс колльӧдісны иудаса тышкайӧз да израильса джын тышкайӧзыс.
Иуда киын пыр лоӧ юралан беддьыс, сылӧн кок бердын – ыджыдалан беддьыс, кытчӧдз оз лок Бурӧдысь, кодлысь кывзысьӧны войтыръяс.
Но Авессалом, кодӧс ми мавтыштӧмӧн пуктім аслыным ӧксыӧ, куліс тышын. Мый ті ньӧжмасянныд? Бӧр вайӧдӧй Давид ӧксынытӧ!»
Сэсся лэдз менӧ бӧр мунны. Ме кӧсъя кувны аслам чужан карын, кӧні дзебӧма менсьым бать-мамӧс. А тэкӧд, ӧксыӧй-ыджыдӧй, мед мунас Кимхам [пиӧй], тэнад кесйӧгыд. Вӧч сылы, мый чайтан колана».
Израильса чужанкотыръяс пондісны мыжавны ӧта-мӧднысӧ. Найӧ шуалісны: «Давид ӧксы мездіс миянӧс став вӧрӧгысь. Сійӧ мездіс миянӧс филистимсаяслӧн киысь, а Авессалом понда пышйис аслас муысь.
Водзас да бӧрас мунысьяс горзісны: – Осанна! Ошкӧм Давид Пилы! Бурсиӧма Господь нимӧн Локтысьӧс! Ошкӧм Медвылыссалы!