22 Давид став аслас йӧзкӧд вуджис Йӧрдан ю сайӧ. Асылӧдзыс некод эз коль ю таладорас.
Налӧн мунӧм бӧрын зонъяс петісны ӧшмӧсысь да мунісны Давид ӧксы дінӧ. Сылы висьталісны, мый Ахитофел вӧзйис Авессаломлы, да тшӧктісны ӧдйӧджык вуджны ю мӧдлапӧлас.
Кор Ахитофел аддзис, мый сылысь вӧзйӧмсӧ ӧтдортісны, пуксис осёл вылӧ да муніс гортас, аслас карӧ. Гортсаясыслы висьталіс, мый вӧчны керканас, сэсся та бӧрти джагӧдчис. Сылысь шойсӧ пуктісны батьыслӧн дзебанінӧ.
Давид локтіс Маханаимӧ, а Авессалом израильса тышкайӧзкӧд вуджис Йӧрдан ю сайӧ.
Вежӧра морт казялӧ лёксӧ да дзебсьӧ, вежӧртӧм водзӧ мунӧ да мыждӧма лоӧ.
да шуисны: «Ми, тэнад кесйӧгъяс, арталім асланым киподувса тышкайӧзӧс. На пӧвстысь некод эз усь тышын.
Ме мӧдӧда тіянӧс ыжъясӧс моз кӧинъяс пӧвстӧ. Лоӧй змей кодь сюсьӧсь да гулю кодь рамӧсь.
Исус шуис тадзи, медым инісны Сылӧн кывъясыс: «Меным сетӧмаясысь весиг ӧтикӧс эг вошты».