23 Но Давид ӧлӧдіс: «Энӧ вӧчӧй тадзи, вокъяс. Ӧд ставсӧ тайӧс сетіс миянлы Господь. Сійӧ видзис миянӧс да сетіс миян киӧ амаликъясӧс, кодъяс уськӧдчисны мырддявны-пазӧдны миянӧс.
да шыасис: «Вокъяс, энӧ вӧчӧй налы лёксӧ.
Сійӧ вись вайӧ аслас ботанлы, тшынӧдчӧ аслас тыв водзын, ӧд на отсӧгӧн сійӧ лышкыда олӧ, пӧттӧдзыс сёйӧ.
«Вокъясӧй да батьясӧй, кывзӧй! Ачымӧс дорйӧм могысь ме кӧсъя мыйкӧ шуны тіянлы».
Степан шуис: «Вокъясӧй да батьясӧй, кывзӧй! Дзирдлуныслӧн Ен петкӧдчыліс Ӧвраам батьнымлы Месопотамияын, Харанӧ мунтӧдзыс на.
Кор ті пӧттӧдзныд сёянныд, ошкӧй Господьӧс, ассьыныд Ентӧ, тайӧ бур мусьыс, мый Сійӧ сетіс тіянлы.
Энӧ мӧвпалӧй, мый ті асланыд вынӧн да ас киӧн озырлуннытӧ лӧсьӧдінныд.
Энӧ вунӧдӧй Господьӧс, ассьыныд Ентӧ. Сійӧ сетӧ тіянлы вын озырмыны, медым талун збыльмӧдны Ассьыс йитӧдсӧ, мый Сійӧ кыв сетӧмӧн кӧрталіс тіян батьяскӧд.
Керка кутысь петіс на дінӧ да шуис: «Вокъяс, кора тіянӧс, энӧ вӧчӧй лёксӧ. Тайӧ мортыс ӧд менам керкаӧ локтіс. Энӧ вӧчӧй пежсӧ!
Господь гӧльмӧдӧ и озырмӧдӧ, улӧ пуктӧ и вылӧ кыпӧдӧ.
Давидкӧд ветлысьяс пӧвстын вӧліны тшӧтш лёк да шогмытӧм йӧз. Найӧ пондісны шуасьны: «Огӧ сетӧй налы амаликъяслысь мырддьӧмторйысь нинӧм, ӧд найӧ эз ветлыны миянкӧд. Мед босьтасны ассьыныс гӧтыръяснысӧ, ныв-пинысӧ да мунасны».
Некод оз кут вӧчны тіян ног. [Найӧ абу лёкджыкӧсь миянысь.] Быдӧнлы ӧткодя юкам: тышӧ ветлысьяслы и налы, кодъяс кольччылісны эмбур видзны».
Давид шыасис Господь дінӧ да юаліс: «Вӧтчыны-ӧ меным тайӧ мырддялысь-пазӧдысьяс бӧрся? Суӧда-ӧ ме найӧс?» Господь вочавидзис: «Вӧтчы. Тэ суӧдан и мездан ассьыд йӧзтӧ».