19 Вӧлі мездӧма став йӧзсӧ ичӧтсянь ыджыдӧдз. Давид бӧр вайӧдіс быдӧнлысь ныв-писӧ, вайис став озырлунсӧ, мый амаликъяс босьтлісны.
Тэ ӧд быд боксянь кытшалӧмыд сійӧс, сылысь гортсасӧ да став овмӧссӧ. Тэ бурсиан сылысь быд удж, сылӧн ыж-мӧскыс рӧдмӧ-содӧ.
да шуисны: «Ми, тэнад кесйӧгъяс, арталім асланым киподувса тышкайӧзӧс. На пӧвстысь некод эз усь тышын.
Медводз корсьӧй Енлысь Юралӧмсӧ да Сылысь веськыдлунсӧ, сэки тіян ставыс тайӧ лоӧ.
Асланыс ыж-мӧс водзвылын йӧзыс вӧтлісны амаликъяслысь ыж-мӧссӧ, мый Давид босьтіс. Йӧзыс шуалісны, тайӧ пӧ Давидлӧн шедӧдӧмтор.
Давид шыасис Господь дінӧ да юаліс: «Вӧтчыны-ӧ меным тайӧ мырддялысь-пазӧдысьяс бӧрся? Суӧда-ӧ ме найӧс?» Господь вочавидзис: «Вӧтчы. Тэ суӧдан и мездан ассьыд йӧзтӧ».