17 Господь вӧчас сійӧ, мый шуліс ме пыр. Господь босьтас тэнад киысь ӧксыалӧмтӧ да сетас мӧдлы, Давидлы,
Господь шуліс, босьта пӧ ӧксыалӧмсӧ Саул рӧдлысь да пуксьӧда юралан пуклӧсас Давидӧс. Сійӧ пӧ кутас юравны Израильын да Иудаын – войвыв Дансянь лунвыв Бер-Шеваӧдз».
Господь ставсӧ вӧчӧма мыйкӧ могысь, весиг мыж вӧчысьӧс лёк луныс кежлӧ вӧчӧма.
Самуил босьтіс вый тыра доз да мавтыштіс Давидӧс сылӧн вокъяс водзын. Сэки Господьлӧн Лов лэччис Давид вылӧ и сійӧ лунсяньыс вӧлі Давидкӧд. Сэсся Самуил бӧр муніс Рама карӧ.
Лэдзас ӧмӧй морт ассьыс вӧрӧгсӧ лӧня мунны, шедіс кӧ мӧдыс сылӧн киӧ? Талунъя бур вӧчӧмсьыд Господь мед сетас тэныд быд бурсӧ.
Самуил шуис: «Мыйла тэ менсьым юасян, Ачыс кӧ Господь вешйис тэ дінысь да тэныд паныд сувтіс?