15 Давид тӧдіс, мый Саул корсьӧ сійӧс, медым вины. Зиф овтӧминса вӧрын дзебсясигӧн
Ишвошетлысь юрсӧ вайисны Давид ӧксылы Хевронӧ да шуисны: «Со, тайӧ Ишвошетлӧн юрыс. Сійӧ тэнӧ мустӧмтысь Сауллӧн пиыс. Саул корсис вины тэнӧ, но талун миян ӧксы-ыджыдным вӧсна Господь мынтысис Сауллы да сысянь чужысьяслы».
Сэки сійӧ, коді вӧлі морт кодь, бара инмӧдчис меӧ да вынсьӧдіс менӧ.
Муюгыдыс эз сулав тайӧ йӧзыс дон, кодъяслы ковмис овны овтӧминын да керӧсын, кырта горсйын да му потасын.
Давид дзебсясис овтӧминын, сэсся муніс Зиф овтӧминса керӧсӧ. Саул быд лун корсис Давидӧс, но Енмыс эз сет сійӧс Саул киӧ.
Давид дінӧ локтіс Сауллӧн Ионафан пиыс да ышӧдіс сійӧс лача кутны Енмыс вылӧ.
Но Давидлӧн йӧзыс шуисны: «Тані, Иуда муын, ми полам-тіралам. А мый лоӧ миянкӧд, ми кӧ мунам Кейлаӧ да петам филистимса тышкайӧзлы паныд? [Филистимсаяс босьтасны миянӧс пленӧ.]»
Саул сувтіс тышкайӧзыскӧд Есимонсянь лунвылӧ, туй бокын сулалысь Хакила керӧсӧ. Давид вӧлі овтӧминын, кор тӧдмаліс, мый Саул вӧтчӧ сы бӧрся.