10 Саул лыйис шысӧ, кӧсйис тувъявны Давидӧс стен бердас. Но Давид удитіс чеччыштны бокӧ, и шыыс сатшис стенмас. Давид сійӧ войнас пышйис, тадзи мыніс Саулысь.
Эн сет мустӧмтысьяслы серавны ме вылын, ӧд ме мыжтӧм. Эн сет налы читкыравны синнысӧ, ӧд менам абу некутшӧм мыж.
Налӧн кокныс котӧртӧ лёксӧ вӧчны, тэрмасьӧ вир кисьтны.
Господьтӧгыд мывкыдлуныс абу, вежӧрыс абу, и туйдӧдӧмыс абу.
Но ни ӧти тышкасянтор, мый вӧчӧма тэныд паныд, оз вермы тэнӧ. Быдӧнӧс, коді мыжалӧ тэнӧ, тэ ачыд мыждан. Тадзи лоӧ Господьлӧн кесйӧгъяскӧд. Ме вӧча найӧс веськыдӧн, – висьталӧ Господь.
– Мый Меным вӧчны тэкӧд, Ефрем, мый Меным вӧчны тэкӧд, Иуда? Ме дінӧ тіян муслунныд асъя ру кодь, ӧдйӧ бырысь лысва кодь.
Ӧти карысь кӧ тіянӧс вӧтласны, пышйӧй мӧдӧ. Веськыда висьтала тіянлы: Израильысь став карсӧ кытшовттӧдзныд на Морт Пи локтас.
Но Исус муніс на пӧвстӧд да ылыстчис.
Сэки иудейяс бара кӧсйисны кутны Исусӧс, но Сійӧ эз сетчы налы.
кусӧдісны яр би, видзисны асьнысӧ шыпуртысь, вынтӧммиганыс найӧ ёнмылісны, тышын вӧліны вынаӧсь, йӧз муысь воысь тышкасьысьясӧс бӧр вӧтлісны асланыс муысь,
Мӧд луннас Енмӧн ыстӧм пеж лов уськӧдчис Саул вылӧ. Саул пондіс йӧйтавны аслас керкаын, а Давид воддза мозыс ворсіс гуслиӧн. Сауллӧн киас вӧлі шы.
Сійӧ мӧвпыштіс: «Тувъяла Давидӧс стен бердас». Сэсся Саул лыйис шысӧ, но Давид удитіс кежны шыысь. Тадзи вӧлі кыкысь.
Саул кывзіс Ионафанӧс да кӧсйысис сылы: «Ловъя Господь водзын кыв сета, мый Давид оз кув».
Сэки Саул лыйис шыпуртсӧ, медым вины Ионафанӧс. Ионафан гӧгӧрвоис, мый батьыс кӧсйӧ вины Давидӧс.