47 И тані ставныс тӧдмаласны, мый оз шыпуртӧн да шыӧн мезды Господь. Тайӧ тышыс Господьлӧн тыш, и Сійӧ сетас тіянӧс миян киӧ».
Нееман аслас йӧзкӧд бӧр локтіс Енлӧн морт дінӧ, сувтіс сы водзӧ да шуис: «Ӧні ме тӧда, мый му вылас эм сӧмын ӧти Ен – тайӧ Израильлӧн Ен. Босьт месянь, аслад кесйӧгсянь, тайӧ козинсӧ».
Аса шыасис аслас Господь Ен дінӧ: «Господьӧй, Тэ верман отсавны жеблы и выналы. Господьӧй, миян Енмӧй, отсав миянлы! Ӧд Тэ вылӧ ми лача кутам, Тэнад нимӧн ми петім тайӧ лыдтӧм-тшӧттӧм йӧзыслы паныд. Господьӧй, Тэ – миян Ен. Эн лэдз мортлы вермыны Тэнӧ».
Сійӧ кутас пукавны Давидлӧн юралан пуклӧсын, Сылӧн ыджыдалӧмлы да лӧньлунлы помыс оз ло. Аслас веськыдлуннас да збыль серти мыждӧмнас Сійӧ ёнмӧдас-вынсьӧдас Ассьыс юралӧмсӧ ӧні и пыр кежлӧ. Тадзи вӧчас Господь Саваоф, ӧд Сійӧ – вежӧгтысь Ен.
А Иуда войтыр дінӧ Ме лоа бур сьӧлӧма. Ме мезда найӧс, ӧд Ме Господь, налӧн Ен. Мезда найӧс, но ог ньӧввуж-шыпурт помысь, ог тыш пыр да ог вӧв-верзьӧма отсӧгӧн».
Андел шуис меным: – Тайӧ Господьлӧн кывйыс Зоровавельлы: он тышкайӧзӧн, он аслад вынӧн тэ вермы, а Менам Лолӧн, – висьталӧ Господь Саваоф. –
Мый та вылӧ шуам? Енмыс кӧ миян дор, коді миянлы паныд?
Но став тайӧ сьӧкыдлун дырйиыс миянӧс Радейтысь сетӧ миянлы тырвыйӧ вермӧм.
Господь шуис Исуслы: «Эн пов аморейясысь, Ме сета найӧс тэнад киӧ. На пӧвстысь некод оз вермы водзсасьны тэкӧд».
Ионафан шуис аслас кесйӧглы: «Лок мунам тайӧ вундыштчытӧм тышкакотырыс дінӧ. Гашкӧ, Господь отсалас миянлы. Сійӧ вермӧ мездыны Ассьыс войтырсӧ уна йӧз пыр либӧ некымын морт пыр».
Ӧтчыд Саул вӧзйис Давидлы: «Ассьым Мерова ыджыд нылӧс сета тэ сайӧ, сӧмын повтӧг кесъяв меным да веськӧдлы Господьлӧн тышъясӧн». Но та дырйи Саул мӧвпаліс: «Сы вылӧ мед оз кыпты менам киӧй, а филистимсаяслӧн».