37 Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: нӧшта Ме збыльмӧда Менам Израиль войтырлысь корӧмсӧ да ыж чукӧрлысь моз содта налысь лыдсӧ.
Но Господьлӧн буралӧмыс помасьлытӧм Сыысь полысьяс дінӧ,
Сэтысь бара кутас кывны аттьӧалӧм да гажӧдчысьяслӧн гӧлӧс шыныс. Ме рӧдмӧда найӧс, и налӧн лыдыс оз кут чинны. Ме нимӧда найӧс, и найӧс оз кутны увтыртны.
«Морт пиӧй, тайӧ йӧзыс сьӧлӧмнас кӧртасьӧмаӧсь идолъяс дінӧ. Син водзаныс найӧ сувтӧдӧмаӧсь мыжас уськӧданторъяс. Та бӧрти Ме ӧмӧй вочавидза налы?
«Морт пиӧй, шу израильса юрнуӧдысьяслы, мый Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: ті локтінныд Менсьым юасьны, но Ме Ачым кыв сетӧмӧн шуа, мый ог вочавидз тіянлы, – висьталӧ Господь Ыджыдыс.
Идолъяслы юрбитӧмнаныд ті ӧнӧдз асьнытӧ пежаланныд, кор ваянныд налы козинъяс да сотанныд вись пыдди ассьыныд пияннытӧ. И та бӧрын ті, израильсаяс, локтанныд юасьны Менсьым! Ме Ачым кыв сетӧмӧн шуа, – висьталӧ Господь Ыджыдыс, – мый ог вочавидз тіянлы.
Тіян гӧгӧр олысь войтыръяс тӧдмаласны, мый Ме, Господь, киссьӧм каръяссӧ лэпта, овтӧминсӧ ловзьӧда. Тайӧс висьтала Ме, Господь. Мый шуи, вӧча.
Кыдзи гажӧдчан лунъясӧ Ерусалим кар тырӧма вись пыдди ваян ыжъясӧн, сідзи киссьӧм каръяс тырасны йӧзӧн. Сэки найӧ тӧдмаласны, мый Ме – Господь».
Сійӧ корис найӧс кевмысьны енэжвывса Енмыслы, медым Сійӧ лоас бур сьӧлӧма на дінӧ да восьтас тайӧ гусяторсӧ, медым вавилонса мукӧд тӧдысьясӧс моз эз вины Даниилӧс да сылысь ёртъяссӧ.
Яковлысь рӧдсӧ Ме чукӧрта, Израильлысь коляс войтырсӧ Ме ӧтвывта. Ыжъясӧс моз Ме чукӧрта найӧс, ыж чукӧрӧс моз вайӧда йирсянінӧ. Унасьыс-уна йӧз чукӧрмӧм вӧсна ыджыд шы кылас.
Ме вынаӧн вӧча Иуда чужанкотырӧс, мезда Ӧсиплысь рӧдсӧ, Ме бурсьӧлӧмтча на дінӧ да бӧр вайӧда найӧс. Найӧ бара Менам лоӧны, быттьӧ Ме некор эг и эновтлы найӧс. Ме ӧд Господь, налӧн Ен, Ме кыла налысь кевмӧмсӧ.
Ме разӧді найӧс мукӧд войтыръяс пӧвстӧ, но ылі муясын найӧ казьтыштасны Менӧ. Найӧ ловйӧн колясны асланыс челядькӧд, бӧр локтасны накӧд.
Тайӧ коймӧд юкӧнсӧ Ме нуӧда би пыр, сывда эзысьӧс моз, весала зарниӧс моз. Найӧ шыасясны Ме дінӧ, и Ме вочавидза налы. Шуа: «Ті – Менам войтыр», а найӧ воча шуасны: «Господь – миян Ен!»
да вайӧдас батьясныдлӧн муӧ, и ті бара босьтанныд сійӧс аслыныд. Сійӧ вӧчас тіянлы бурсӧ, батьясныдлы дорысь тіянлы унджык чужысьӧс сетас.
Нинӧм вӧсна энӧ майшасьӧй. Енсӧ аттьӧалӧмӧн да Сылы кевмысьӧмӧн вайӧй Сы водзӧ став ассьыныд корӧм-кӧсйӧмнытӧ.
Та вӧсна ми повтӧг матыстчам бур сьӧлӧма Енлӧн юралан пуклӧс дінӧ, медым колана кадӧ босьтны Енсянь буралӧмсӧ да бурсетӧмсӧ отсӧгным вылӧ.
Ми вермам повтӧг локны Ен водзӧ, ӧд тӧдам: корӧмным кӧ лӧсялӧ Сылӧн кӧсйӧмлы, Сійӧ кылӧ миянӧс.