41 Ті нюжӧдчывлінныд дона куйланінъяс вылӧ. Тіян водзӧ вӧлі лӧсьӧдӧма пызан, и сэтчӧ ті пуктывлінныд Менсьым тшынӧдчанторйӧс да олив выйӧс.
Мрамор сюръяяс бердӧ эзысь кольчаясӧ вӧлі ӧшӧдӧма еджыд дӧраяс да гӧрдовлӧз вурун дӧраяс, медым тупкысьны шондіысь. Найӧс вӧлі зэвтӧма вӧсни шабді да пемыдгӧрд вурун кӧвъясӧн.
Джуджыд да ыджыд керӧс вылын тэ дасьтылін аслыд куйланін, тэ кайлін сэтчӧ вись вайны.
А тіянӧс, кодъяс эновтінныд Менӧ, Господьӧс, вунӧдінныд Менсьым вежа керӧсӧс, кодъяс дасьтанныд пызан Гад идоллы, тыртанныд вина чаша Мени идоллы,
Ми водзӧ кутам вӧчны ставсӧ, мый кӧсйысим енэжвывса ӧксы-аньлы. Ми кутам тшынӧдчыны да вайны сылы вина вись, кыдзи ми, миян батьясным, ӧксыясным да юралысьясным вӧчлім иудаса каръясын да ерусалимса уличьяс вылын. Сэки ми пӧттӧдз сёйим-юим, бура олім да шогсӧ эгӧ тӧдлӧй.
Пуысь вӧчӧм висьпуктаніныс вӧлі куим гырддза судта, кык гырддза кузьта да кык гырддза пасьта. Сылысь пельӧс сюръяссӧ, подувсӧ да стенъяссӧ вӧлі вӧчӧма пуысь. Висьпуктанін йылысь морт шуис меным: «Тайӧ пызаныс сулалӧ Господьлӧн чужӧмбан водзын».
Найӧ пондасны пырны Менам Вежаинӧ да матыстчыны Менам пызан дорӧ, медым кесъявны Меным.
Кор налӧн шойясыс кутасны туплясьны налӧн идолъяскӧд орччӧн, висьпуктанінъяс гӧгӧр, быд джуджыд мыльк вылын да быд керӧс йылын, быд пашкыр пу улын да веж коръя тупу улын – быдлаын, кӧні асланыс идолъяслы вайлісны чӧскыда ӧвтан висьяс, сэки ті тӧдмаланныд, мый Ме – Господь.
Уджйӧзӧн сетӧмысь коньӧръяслысь босьтӧны паськӧм, сы вылын куйлӧны быд висьпуктанін дорын, юрбитанінын юӧны мыжалӧм йӧзлысь перйӧм винасӧ.
Ті куйланныд слӧн лыысь вӧчӧм узьланін вылын, жуйвидзанныд юрлӧсъяс вылын пукалӧмӧн. Ті босьтанныд ыж чукӧрысь баляясӧс, йирсянінысь куканьясӧс, и сёянныд найӧс.
Ті ваянныд Менам висьпуктанін вылӧ пеж нянь. Ті юаланныд: «Мыйӧн ми увтыртам Тэнӧ?» Ті нинӧмӧ пуктанныд Господьлысь висьпуктанінсӧ.
Но Саул пыксис, шуис, ог пӧ кут сёйны. Но кесйӧгъясыслӧн да аньлӧн ёна корӧм бӧрын Саул кӧсйысис сёйны, чеччис му вывсьыс да пуксис вольпась вылӧ.