31 Тэ чойыд моз олін, та вӧсна Ме сета тшӧтш тэныд юны Ассьым скӧрлунӧс сылӧн чашаысь.
Но Иуда чужанкотыр тшӧтш торкаліс аслас Господь Енлысь тшӧктӧмъяссӧ да оліс израильсаяс моз.
Ме муртала Ерусалимлы мыждӧмсӧ сідзи жӧ, кыдзи мурталі Самария карлы. Ме весита Ерусалимӧс сійӧ жӧ вескинас, мыйӧн веситі Ахавлысь рӧдсӧ. Кыдзи тасьті чышкалӧны да кымыньтӧны, тадзи вӧча тшӧтш Ерусалимкӧд.
Господь, Израильлӧн Ен, меным тадзи висьталіс: «Босьт Менам киысь вина чашасӧ, коді тырӧма Менам скӧрлунӧн, да юктӧд сэтысь став войтыръяссӧ, кодъяс дінӧ Ме мӧдӧда тэнӧ.
Ме аддзи, мый Оголива пежаліс асьсӧ, и мый тайӧ кыкнан чойыслӧн оласногыс ӧткодь.
Тэ коддзан, тыран шогӧн, ӧд Самария чойыдлӧн чашаыс – повзьӧдана да бырӧдана.
Тэ збыльмӧдін Ассьыд кывтӧ, мый Тэ шуин миян йылысь да миян юралысь-веськӧдлысьяс йылысь. Тэ ыстін миян вылӧ ыджыд шог, татшӧм шогыс эз на вӧвлы му вылас, мый суис Ерусалим карӧс.
Израильлӧн вылӧ кыпӧдчӧмыс бергӧдчӧ аслыс паныд. Израиль да Ефрем усясны мыжныс понда, накӧд тшӧтш усяс Иуда.