35 Йӧзсӧ ӧлӧдӧм бӧрын карса кывкутысь шыасис: «Ефесса войтыр! Ставныс тӧдӧны, мый Ефес карным видзӧ-дӧзьӧритӧ ыджыд Артемида енлысь крамсӧ да енэжсянь усьӧм сылысь изсерпассӧ.
Ми тӧдам, мый Ен оз кывзы мыжаясӧс. Но коді бурӧ пуктӧ Енсӧ да олӧ Сылӧн кӧсйӧм серти, Енмыс кывзӧ сійӧс.
Ефесӧ воӧм бӧрын Павел янсӧдчис Акилкӧд да Прискиллакӧд. Ачыс муніс синагогаӧ да сёрнитіс сэні иудейяскӧд.
Ті асьныд аддзанныд да кыланныд, мый вӧчӧ тайӧ Павелыс. Сійӧ висьтавлӧ, киӧн вӧчӧмторъясыд пӧ абу енъяс, и уна йӧзӧс нин эскӧдіс Ефесын да став Асияын.
Но кор йӧзыс тӧдмалісны, мый сійӧ иудей, ӧти вомӧн горӧдісны: «Ефесса Артемида – медыджыдыс!» Тадзи кык час чӧж горзісны.
Таысь некод оз вермы соссьыны. Та вӧсна лӧньӧй, энӧ лоӧй юртӧм петукъяс кодьӧсь!
Сэки ті олінныд Кристостӧг, энӧ вӧлӧй Израиль войтырӧн. Енма-тіа костын йитӧдыс эз вӧв, тіянлы эз вичмыв Сылӧн кӧсйысьӧмыс, ті олінныд тайӧ муюгыдас Енсӧ тӧдтӧг да лачатӧг.
Татшӧм велӧдӧмыс петӧ пӧръясьысьяссянь, кык бана шаньгаяссянь, кодъяс воштӧмаӧсь яндзимнысӧ.