11 Ичӧтдырйи ме сёрниті, вежӧрті да мӧвпалі кага моз. А верстямми да, коли ассьым кага оласногӧс.
Вӧтлы шогсьӧмсӧ сьӧлӧмсьыд, ылыст сьӧкыдалӧмсӧ вир-яйсьыд, ӧд томлуныд ӧдйӧ кольӧ, пӧрысьлуныд юасьтӧг локтӧ.
Велӧдчысьяс ас костаныс сёрнитісны: «Няньтӧ тай босьтны вунӧдім».
Но тырвыйӧлуныс воас да, сэки ставыс, мый абу тырвыйӧ, бырас.
Ӧні ми аддзам Енсӧ ылӧсас, чусмӧм рӧмпӧштанысь моз, а бӧрыннас аддзам Сійӧс асланым синмӧн. Ӧні сӧмын этшаник тӧда Енмыс йылысь, а бӧрыннас кута тырвыйӧ тӧдны Енсӧ, кыдзи Сійӧ тӧдӧ менӧ.
Вокъяс, энӧ мӧвпалӧй челядь моз, мӧвпалӧй верстьӧ моз. Но лёксӧ вӧчны лоӧй кага кодьӧсь.
Нӧшта висьтала: пиыс, кодлы вуджӧ бать овмӧсыс, ичӧт арлыднас нинӧмӧн оз торъяв кесйӧгысь, кӧть сійӧ став вылас нин ыджыд.
Самуил сэки эз на тӧд Господьӧс, и Господь эз на восьт кывсӧ сылы.