1 Вокъяс, урчитӧм кад йывсьыс абу колана гижны тіянлы.
Кор Исус вӧлі пукалӧ Олив керӧсын, Сы дінӧ локтісны велӧдчысьясыс да юалісны: «Висьтав, кор ставыс тайӧ лоас? Мый серти ми тӧдмалам Тэнсьыд локтӧмтӧ да нэм помасьӧмсӧ?»
Сійӧ лунсӧ да сійӧ кадсӧ некод оз тӧд. Анделъяс оз тӧдны, сӧмын Батьӧй тӧдӧ.
Сійӧ вочавидзис: «Абу тіян мог тӧдны кадъяс йылысь, Бать индӧ кадъяссӧ.
Чайта, меным оз ков гижны тіянлы, мед отсасинныд вежа войтырлы.
Сідзкӧ, ышӧдӧй ӧта-мӧднытӧ тайӧ кывъяснас.
Эскысьяс дінӧ муслун йылысь абу колана гижны тіянлы, ӧд Ачыс Енмыс велӧдіс тіянӧс радейтны ӧта-мӧднытӧ.
Мусаяс, ме ёна кӧсйи гижны тіянлы миян ӧтувъя мездмӧм йылысь, но лыдди коланаӧн водзджык туйдӧдны тіянӧс, медым ті вӧлінныд дасьӧсь дорйыны ассьыныд эскӧмнытӧ. Тайӧ эскӧмсӧ Енмыс сетіс вежа войтырлы ӧтчыд да пыр кежлӧ.