18 Ми ёна кӧсйим волыны тіян дінӧ. Ме, Павел, эг ӧтчыдысь мӧдӧдчыв тіян дінӧ, но сӧтана тупкывліс туйнымӧс.
Енмыс висьталӧ ӧтчыд, висьталӧ мӧдысь, но мортыс оз казяв тайӧс.
Исус шуис сылы: «Вешйы Ме дінысь, сӧтана! Гижӧма: ”Господьлы, аслад Енлы, копрась да сӧмын Сылы кесъяв”».
Вокъяс, тӧдӧй: ме унаысь лӧсьӧдчывлі волыны тіян дінӧ, но пыр кутшӧмкӧ мытшӧдъяс паныдасьӧны. Мукӧд войтыръяс пӧвстын моз ме кӧсъя аддзыны тшӧтш тіян олӧмын бур вотӧс.
Тайӧ уджыс унаысь кутіс менӧ тіян дінӧ волӧмысь.
Ме, Павел, аслам киӧн гижа тіянлы чолӧмӧс.
Весиг Фессалоникаӧ гоз-мӧдысь мӧдӧдлінныд меным олӧм вылӧ.
Ме, Павел, аслам киӧн гижа тіянлы чолӧмӧс. Тӧд выланыд кутӧй менсьым дзескыдінын пукалӧмӧс. Енлӧн буралӧмыс ставныдкӧд тіянкӧд. Аминь.
Ме, Павел, аслам киӧн гижа тіянлы чолӧмӧс. Тайӧ лоӧ пасӧн, мый гижӧдыс месянь. Быд гижӧдын ме гижа тадзи:
но муслунӧй вӧсна шыася тэ дінӧ корӧмӧн. Ме, пӧрысь Павел, Исус Кристос вӧсна пукалысь,
Некутшӧм локтана сьӧкыдысь эн пов. Ӧткымынӧс тіян пиысь омӧльыс йӧршитас дзескыдінӧ, медым тӧдмавны тіянӧс. Сэки дас лун чӧж ті кутанныд сьӧкыдавны. Но тэ помӧдзыс ло эскана, и Ме сета тэныд Олӧмыслысь юркытш!