21 ಆನಗುಂಡ್ ಆ ಸೃಷ್ಟಿಯೆಲ್ಲ, ನಾಶವಾಯಿತ್ ಪಾಳಾಯಿ ಪೋಪದಿಂಜ ಬುಡುಗಡೆ ಆಯಿತ್, ದೇವಡ ಮಕ್ಕ ಮಹಿಮೆಲ್ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಆಪಕ ಕ್ಟ್ಟುವ ಮಹಿಮೆನ ಪಡೆಯುವಾಂದ್ ನಿರಿಕ್ಷೇಲ್ ದೇವಡಗುಂಡ್ ಅಡಕತ್ಲ್ ಉಂಡ್.
ಅಂವೊಂಡ ಪವಿತ್ರವಾನ ಪ್ರವಾದಿಯಂಗಡ ಮೂಲಕ, ಪಂಡೇ ವಾಗ್ದಾನ ಮಾಡ್ನನೆಕೆ, ದೇವ ಎಲ್ಲಾನ ಸರಿಮಾಡ್ವಾಂದ್ ಎಣ್ಣ್ನ ವಿಷಯನೆಲ್ಲ ನೆರೆವೇರುವ ಕಾಲಕತ್ತನೆ, ಈ ಕ್ರಿಸ್ತ, ಪರಲೋಕತ್ಲ್ ಇಕ್ಕಂಡು.
ದೇವಡ ಮಕ್ಕ ದಾರ್ೕಂದ್ ಎಲ್ಲಾರ್ಕು ಗೊತ್ತಾಪಕಾಯಿತ್, ದೇವಡ ಎಲ್ಲಾ ಸೃಷ್ಟಿಯು ಬಾರಿ ಕುಶೀಲ್ ಪಾರಕಾತಂಡುಂಡ್.
ದಾರ್ನ ಅಂವೊ ಮಿಂಞಲೇ ಗೊತ್ತ್ ಮಾಡ್ಚೋ ಅಯಿಂಗಳ ಕಾಕ್ಚಿಟ್ಟತ್; ದಾರ್ನ ಕಾಕ್ಚಿಟ್ಟತೋ ಅಯಿಂಗಳ ನೀತಿವಂತಯಿಂಗಳಾಯಿತ್ ಮಾಡ್ಚಿ; ದಾರ್ನ ನೀತಿವಂತಯಿಂಗಳಾಯಿತ್ ಮಾಡ್ಚೋ ಅಯಿಂಗಕ್ ತಾಂಡ ಮಹಿಮೆನ ಕೊಡ್ತತ್.
ಇನ್ನನೆ ಚತ್ತಯಿಂಗಡ ತಡಿಯು ಜೀವವಾಯಿತ್ ಏವಕ ಬೋರೆಯಾಯಿತ್ಪ್ಪ. ನಂಗಡ ಈ ಲೋಕತ್ರ ತಡೀನ ನಂಗ ಚತ್ತ್ ಪೋಪಕ ಮಣ್ಣ್ಲ್ ಒರ್ ಕುರುನ ಬಿತ್ತ್ವನೆಕೆ ಬಿತ್ತುವ. ಆಚೇಂಗಿ ಎಕ್ಕಾಲು ದೇವಡ ಕೂಡೆ ಬದ್ಕ್ವಕಾಯಿತ್ ಚಾವ್ ಇಲ್ಲತ ರೂಪತ್ಲ್ ಏವ.
ಇಂಞು ಒರ್ ಕುರೀಂದ್ ಎಣ್ಣುವಕ, ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡ್ನದೆಲ್ಲಾ ಅನ್ಂಗಿತ್ ನೀಂಗಿ ಪೋಪದ್ನ ಪಿಂಞ ಅನಂಗತೆ ಇಪ್ಪದೆಲ್ಲ ಎಕ್ಕಾಲು ನಿಪ್ಪಕುಳ್ಳದ್ನ ಕಾಟಿತಪ್ಪ.
ಅಂವೊಂಡ ವಾಗ್ದಾನತ್ರನೆಕೆ, ನೀತಿ ವಾಸ ಮಾಡಿಯಂಡುಳ್ಳ ಪುದಿಯ ಬಾನ ಪಿಂಞ ಪುದಿಯ ಬೂಮಿ ಬಪ್ಪಾಂದ್ ನಂಗ ಪಾರಕಾತಂಡ್ ಉಂಡ್.
ಅಲ್ಲಿಂಜ ಪುದಿಯ ಬಾನ ಪಿಂಞ ಪುದಿಯ ಬೂಮಿನ ಕಂಡಿಯೆ; ಮಿಂಞತ್ರ ಬಾನ ಮಿಂಞತ್ರ ಬೂಮಿ ಇಲ್ಲತೆ ಆಯಿಪೋಚಿ; ಸಮುದ್ರ ಸಹ ಇಲ್ಲತೆ ಆಯಿಪೋಚಿ