16 ಅಯ್ಯೋ! ಅಯ್ಯೋ! ನಾರ್ ಬಟ್ಟೇನ, ನೀಲಿ ಪಿಂಞ ಚೋಂದ ರಂಗ್ರ ಬಟ್ಟೇನ, ಚೋಪ್ರ ಬಟ್ಟೇನೆ ಇಟ್ಟಿತ್, ಪೊನ್ನ್ರಗುಂಡ್, ಬೊಳ್ಳಿರಗುಂಡ್, ರತ್ನತ್ರಗುಂಡ್, ಮುತ್ತ್ರಗುಂಡ್, ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿತ್ಂಜ ಮಹಾ ಪಟ್ಟಣವೇ,
ಪವಿತ್ರಾತ್ಮತ್ಲ್ ಅಂವೊ ನನ್ನ ಮಣಬೂಮಿಕ್ ಕಾಕಿಯಂಡ್ ಪೋಚಿ. ಅಲ್ಲಿ ನಾನ್ ಚೋಂದ ರಂಗ್ರ ಒರ್ ಮೃಗತ್ನ ಕಂಡಿಯೆ. ಆ ಮೃಗಕ್ ಏಳ್ ಮಂಡೆಯು ಪತ್ತ್ ಕೊಂಬು ಇಂಜತ್. ಅದ್ಂಡ ತಡಿ ಪೂರ್ತಿ ದೇವ ದೂಷಣೆರ ಪೆದತ್ರಗುಂಡ್ ಮುಚ್ಚಿತ್ಂಜತ್. ಅದ್ಂಡಮೇಲೆ ಒರ್ ಪೊಣ್ಣಾಳ್ ಅಳ್ತಂಡಿಂಜತ್.
ಆ ಪೊಣ್ಣಾಳ್ ನೀಲಿ ಪಿಂಞ ಚೋಂದ ರಂಗ್ರ ಬಟ್ಟೆ ಇಟ್ಟಿತ್ಂಜತ್. ಪೊನ್ನ್ರಗುಂಡ್, ರತ್ನತ್ರಗುಂಡ್, ಮಾಣಿಕ್ಯತ್ರಗುಂಡ್ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿತ್, ತಾಂಡ ವೇಶಿತನತ್ರ ಅಸಹ್ಯ ಪಿಂಞ ಅಶುದ್ದತ್ರಗುಂಡ್ ದುಂಬ್ನ ಪೊನ್ನ್ರ ಪಾತ್ರತ್ನ ತಾಂಡ ಕೈಯಿಲ್ ಪುಡ್ಚಂಡಿಂಜತ್.
ಅವ ಬೇವಕ ಬಪ್ಪ ಪೊಗೇನ ಕಂಡಿತ್: ಈ ಪಟ್ಟಣಕ್ ಸಮವಾನ ಪಟ್ಟಣ ಏದ್ ಉಂಡ್ೕಂದ್ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಜೋರಾಯಿತ್ ಮೊರಡ್ವ.
ಅಯಿಂಗ ದುಃಖತ್ಲ್ ಅಯಿಂಗಡ ಮಂಡೆರ ಮೇಲೆ ಮಣ್ಣ್ನ ಇಟ್ಟಂಡ್, ಅಯ್ಯೋ! ಅಯ್ಯೋ! ಮಹಾ ಪಟ್ಟಣವೇ, ಸಮುದ್ರತ್ಲ್ ಕಪ್ಪಲ್ ಉಳ್ಳಯಿಂಗೆಲ್ಲ, ಇವಡ ಬೆಲೆಯುಳ್ಳ ವಸ್ತುರಗುಂಡ್ ಐಶ್ವರ್ಯವಂತಂಗಳಾಚಲ್ಲ! ಒರೇ ಗಳಿಗೆಲ್ ಅವ ಪಾಳಾಯಿರ್ತಲ್ಲಾಂದ್ ಎಣ್ಣಿಯಂಡ್ ಗೋಳಾಡಿಯಂಡ್ ಮೊರಟಂಡ್ ಇಪ್ಪ.