11 ನಾನ್ ನೀಕ್ ಜ್ಞಾನತ್ರ ಬಟ್ಟೆನ ಎಣ್ಣಿ ತಂದಿತುಳ್ಳ; ನಾನ್ ನೇರಾನ ಬಟ್ಟೆಲ್ ನಿನ್ನ ನಡ್ತಿತುಳ್ಳ.
ಆನಗುಂಡ್, ನೀನ್ ನಲ್ಲ ಮುನುಷ್ಯಂಗಡ ಬಟ್ಟೆಲ್ ನಡ್ಂದಿತ್, ನೀತಿವಂತಯಿಂಗಡ ಬದ್ಕ್ರನೆಕೆ ಬದ್ಕೊಂಡು.
ನಾಡ ಅಪ್ಪ ನಾಕ್ ಬೋದನೆ ಮಾಡಿತ್: ನಾಡ ತಕ್ಕ್ನ ನೀಡ ಹೃದಯತ್ ಬೆಚ್ಚ. ನಾಡ ಆಜ್ಞೇರನೆಕೆ ನಡೆ; ಅಕ್ಕ ನೀನ್ ಚಾಯಿತೆ ಬದುಕುವಿಯಾಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಚಿಡುವಯಿಂಗ ಐಶ್ವರ್ಯತ್ನ ಪಡೆಯುವಕು, ಅಯಿಂಗಡ ಬಂಡಾರತ್ನ ದುಂಬ್ಚಿಡುವಕು,
ಕ್ೕಳಿ, ಯೋಗ್ಯವಾನ ಕಾರ್ಯತ್ನ ನಾನ್ ಎಣ್ಣುವಿ. ನಾನ್ ಎಣ್ಣ್ವದೆಲ್ಲ ಸೆರಿಯಾನದಾಯಿತಿಪ್ಪ.
ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ವಂವೊಂಗ್ ಅದೆಲ್ಲಾ ತೆಳ್ಂಗ್ನದಾಯಿತು, ಅರಿವುನ ಪಡ್ಂದಯಿಂಗಕ್ ಅದೆಲ್ಲಾ ಕಳಂಗ ಇಲ್ಲತದಾಯಿತು ಇಪ್ಪ.
ಎಲ್ಲಾ ದೋಷವು ಕಪಟತನವು ದುಂಬಿತುಳ್ಳ, ಸೈತಾನಂಡ ಮೋಂವೊನೇ! ದೇವಡ ನೀತಿಕ್ ವಿರೋದವಾಯಿತ್ ನಿಪ್ಪ ಮನುಷ್ಯನೇ, ಒಡೆಯಂಡ ಸರಿಯಾನ ಬಟ್ಟೇನ, ತಿರಿಗ್ಚಿಡುವದ್ನ ನೀನ್ ನಿಪ್ಪ್ಚಿಡುಲೆಯಾ?