34 ಅಂವೊ ಅನ್ನನೆ ತಕ್ಕ್ ಪರ್ದಂಡ್ ಇಪ್ಪಕ ಮೋಡ ಬಂದಿತ್, ಅದ್ಂಡ ನೆಳಳ್ಲ್ ಅಯಿಂಗಳ ಆವರಿಚಿಟ್ಟತ್. ಮೋಡ ಅಯಿಂಗಡ ಮೇಲೆ ಬಪ್ಪಕ ಶಿಷ್ಯಂಗಕ್ ದುಂಬ ಪೋಡಿ ಆಚಿ.
ಆ ದಂಡ್ ಮನುಷ್ಯಂಗ ಅಲ್ಲಿಂಜ ಪೋಯಂಡಿಪ್ಪಕ, ಪೇತ್ರ: ಉಪಾದ್ಯನೇ, ನಂಗ ಇಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪದ್ ನಲ್ಲದ್, ಇಲ್ಲಿ ನೀಕ್ ಒರ್ ಗುಡಾರ, ಎಲೀಯಂಗ್ ಒರ್ ಗುಡಾರ, ಮೋಶೇಕ್ ಒರ್ ಗುಡಾರಾಂದ್ ಮೂಂದ್ ಗುಡಾರ ಮಾಡನಾಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ. ಆಚೇಂಗಿ ಪೇತ್ರ ಎಂತ ತಕ್ಕ್ ಪರ್ಂದಂಡುಂಡ್ೕಂದ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲತೆ ಇನ್ನನೆ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಅಕ್ಕ: ಇಂವೊ ನಾನ್ ಗೊತ್ತ್ ಮಾಡ್ನ ನಾಡ ಕೊದಿರ ಮೋಂವೊ, ಇಂವೊ ಎಣ್ಣುವಾನ ನಿಂಗ ಕ್ೕಳೀಂದ್ ಒರ್ ವಾಣಿ ಮೋಡತ್ರ ಒಳ್ಳಿಂಜ ತಕ್ಕ್ ಪರ್ಂದತ್.
ನಾನ್ ಅಂವೊನ ಕಾಂಬಕ, ಚತ್ತನೆಕೆ ಅಂವೊಂಡ ಕಾಲ್ಕ್ ಬುದ್ದ್ ಪೋನ; ಆಚೇಂಗಿ, ಅಂವೊ ತಾಂಡ ಬಲ್ತೆ ಕೈಯಿನ ನಾಡ ಮೇಲೆ ಬೆಚ್ಚಿತ್, ನನ್ನ ನೋಟಿತ್: ನೀನ್ ಬೊತ್ತತೆ, ನಾನ್ ಆದ್ಯವು ಆಕೀರು, ಜೀವ ಉಳ್ಳಂವೊನು ಆಯಿತುಂಡ್.