12 ಆ ಎಜಮಾನ ಮೂಂದನೆ ಆಳ್ನ ಅಯಿಚತ್. ಆ ಆಳ್ನ ಸಹ ವಾರಕಾರಂಗ ಗಾಯಮಾಡ್ವಂಜಿ ಅಂವೊನ ತೋಟತ್ಂಜ ಪೊರಮೆ ಚಾಡಿರ್ತ್.
ಪಿಂಞ ದಂಡನೆಯಂವೊನ ಕಾಕುವಂಜಿ: ನೀನ್ ನಾಡ ಎಜಮಾನಂಗ್ ಎಚ್ಚಕ್ ಸಾಲ ಕೊಡ್ಕಂಡೂಂದ್ ಕ್ೕಟತ್. ಅದ್ಂಗ್ ಅಂವೊ: ನಾನ್ ಆಯಿರ ಚೀಲ ಗೋದಿ ಕೊಡ್ಕಂಡೂಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ. ಅಕ್ಕ: ಇದಾ, ನೀಡ ಲೆಕ್ಕ ಇಲ್ಲಿ ಉಂಡ್, ಅಳ್ತಿತ್ ಅದ್ನ ಎಟ್ಟ್ನೂರ್ೕಂದ್ ಒಳ್ದ್ೕಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಇಂಞೊರ್ ಆಳ್ನ ಅಯಿಚತ್. ಆಚೇಂಗಿ ಆ ವಾರಕಾರಂಗ, ಅಂವೊನ ಸಹ ಪೊಯ್ಯುವಂಜಿ, ಅಂವೊನ ಮೋಸವಾಯಿತ್ ಞಾಣಪಡ್ತಿತ್ ಅಂವೊಂಗ್ ಸಹ ಒಂದು ಕೊಡ್ಕತೆ ಬಯ್ಯಕ್ ಅಯಿಚತ್.
ಅಕ್ಕ ದ್ರಾಕ್ಷಿ ತೋಟತ್ರ ಎಜಮಾನ: ನಾನ್ ಎಂತ ಮಾಡಡ್? ನಾಡ ಕೊದಿರ ಮೋಂವೊನ ಅಯಿಪಿ. ಅಂವೊನ ಅಯಿಚತೇಂಗಿ ಅಂವೊಂಗ್ ಕಂಡಿತವಾಯಿತ್ ಮರ್ಯಾದೆ ಕೊಡ್ಪಾಂದ್ ಗೇನ ಮಾಡಿತ್, ಅಂವೊಂಡ ಮೋಂವೊನ ಅಯಿಚತ್.