21 ನೀನ್ ಪೆರ್ತ್ ಕಠಿಣ ಮನುಷ್ಯಾಂದ್ ಗೊತ್ತಾಯಿತ್ ನಾಕ್ ದುಂಬ ಪೋಡಿ ಆಚಿ. ನೀಡದಲ್ಲತದ್ನ ನೀನ್ ಎಡ್ತವಿಯ, ನೀನ್ ಬಿತ್ತತ್ದ್ನ ಕೊಯ್ಯುವಿಯಾಂದ್ ನಾನ್ ಗೇನ ಮಾಡಿತ್ ಪೋಡಿಲ್ ಅನ್ನನೆ ಬೆಚ್ಚಿಯೇಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಇಂಞೊರ್ ಆಳ್ ಬಂತ್: ಒಡೆಯ! ಇದಾ, ನೀಡ ದುಡ್ಡ್. ನಾನ್ ನೀಡ ದುಡ್ಡ್ನ ಬದ್ರವಾಯಿತ್ ಕೈವಸ್ತ್ರತ್ಲ್ ಕೆಟ್ಟಿತ್ ಬೆಚ್ಚಿತ್ಂಜ್,
ಅದ್ಂಗ್ ರಾಜ: ನೀನ್ ಒಂದಂಗೂ ಪ್ರಯೋಜನ ಇಲ್ಲತ ಆಳ್, ನಾಡದಲ್ಲತ್ದ್ನ ನಾನ್ ಎಡ್ಪೀಂದು, ನಾನ್ ಬಿತ್ತತ್ದ್ನ ಕೊಯ್ಯುವೀಂದು ನೀಕ್ ಗೊತ್ತ್ಂಜತಲ್ಲ? ಪಿಂಞ ಎನ್ನಂಗ್ ನೀನ್ ನಾಡ ಪಣತ್ನ ಬಡ್ಡಿಕ್ ಕೊಡ್ತಿತ್ಲ್ಲೆ?
ಅನ್ನನೆ, ಪುನಃ ಬೊತ್ತಿಯಂಡ್ ಇಪ್ಪಕ್ ಅಡಿಯಾಳುವಡ ಪವಿತ್ರಾತ್ಮತ್ನ ಪಡಯತೆ, ಅಪ್ಪಾ ಪಪ್ಪಾಂದ್ ಕಾಕ್ವಕುಳ್ಳ ಮಕ್ಕಡ ಹಕ್ಕ್ರ ಆತ್ಮತ್ನ ನಿಂಗ ಪಡ್ಂದಿರ.
ಅದ್ ಎನ್ನನೆ ಎಣ್ಣ್ಚೇಂಗಿ, ನಂಗಡ ಪಾಪ ಗುಣತ್ರ ಗೇನ, ದೇವಕ್ ವಿರೋದವಾಯಿತ್ ಕ್ರಿಯೆ ಮಾಡ್ವ; ಆ ಪಾಪತ್ರ ಗುಣ ನ್ಯಾಯಪ್ರಮಾಣಕ್ ಬಗ್ಗ್ಚಿಡುಲೆ, ಬಗ್ಗಿಚಿಡ್ವಕ್ ಕಯ್ಯುವುದು ಇಲ್ಲೆ.
ದೇವ ನಂಗಕ್ ಪೋಡಿರ ಆತ್ಮತ್ನ ತಂದಿತ್ಲ್ಲೆ, ಆಚೇಂಗಿ ಬಲ, ಪ್ರೀತಿ ಪಿಂಞ ತೆಳ್ಂಗ್ನ ಬುದ್ದಿಯುಳ್ಳ ಆತ್ಮತ್ನೇ ತಂದಿತುಂಡ್.
ಒಬ್ಬ ದೇವಡ ನ್ಯಾಯಪ್ರಮಾಣ ಎಣ್ಣುವಾನೆಲ್ಲ ಮಾಡಿತ್, ಒರೇ ಒರ್ ನ್ಯಾಯಪ್ರಮಾಣತ್ನ ಮಾತ್ರ ಮಾಡತೆ ಪೋಚೇಂಗಿ ಅಂವೊ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯತ್ಲು ಅಪರಾದಿಯಾಯಿತ್ಪ್ಪ.
ಪ್ರೀತಿ ಉಳ್ಳ ಜಾಗತ್ಲ್ ಪೋಡಿ ಇಲ್ಲೆ. ಪೂರ್ತಿಯಾನ ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲಾ ಪೋಡಿನ ದೌತ್ವ. ಪೋಡಿಯುಳ್ಳಂವೊ ದಂಡನೆ ಕ್ಟ್ಟ್ವಾಂದ್ ಎಕ್ಕಾಲು ಗೇನ ಮಾಡಿಯಂಡುಂಡ್. ದಾರ್ಕೇಂಗಿಯು ಪೋಡಿಯಿಂಜತೇಂಗಿ ಅಯಿಂಗಡ ಒಳ್ಲ್ ದೇವಡ ಪ್ರೀತಿ ಪೂರ್ತಿ ಆಯಿತ್ಲ್ಲೆ.