17 ಅಕ್ಕ ಅಂವೊಂಗ್ ಬುದ್ದಿ ಬಾತ್, ನಾಡ ಅಪ್ಪಂಡ ಮನೆಲ್ ಎಚ್ಚಕೋ ಆಳ್ವಕ್ ಚಾಯಿತೆ ತಿಂಬಕ್ ಉಂಡ್, ನಾಡ ಕೆಲಕ್ ಒಂದು ಕ್ಟ್ಟಿಯಂಡಿಲ್ಲೆ.
ಅಕ್ಕ ಅಂವೊ, ಪಂದಿಯ ತಿಂಬ ಕಾಯಿನ ತಿಂದಿತ್ ತಾಂಡ ಕೆಲತ್ನ ದುಂಬ್ಚಿಡ್ವಕ್ ಗೇನ ಮಾಡ್ಚಿ. ಆಚೇಂಗಿ, ಆ ಕಾಯಿನ ಸಹ ದಾರೂ ಅಂವೊಂಗ್ ಕೊಡ್ತಿತ್ಲ್ಲೆ.
ಅಂವೊ ನರಕಕ್ ಪೋಯಿತ್ ದುಂಬ ವೇದನೆ ಅನುಬವಿಚಿಟ್ಟಂಡಿಂಜತ್. ಅಂವೊ ದೂರತ್ಂಜ ನೋಟುವಕ, ಅಬ್ರಹಾಮ ಪಿಂಞ ಅಂವೊಂಡ ಕೂಡೆ ಲಾಜರ ಇಪ್ಪದ್ನ ಕಂಡತ್.
ಅಕ್ಕ ಜನ ಎಲ್ಲಾ ಎಂತ ಆಚೀಂದ್ ನೋಟ್ವಕ್ ಯೇಸುರ ಪಕ್ಕ ಬಾತ್, ಅಕ್ಕ ಆ ಕೂಳಿ ಪುಡ್ಚ ಮನುಷ್ಯಂಡ ಬುದ್ದಿ ಚಾಯಾಯಿತ್, ಮೇಲ್ಕ್ ಬಟ್ಟೆ ಇಟ್ಟಿತ್ ಯೇಸುರ ಕಾಲ್ರ ಅಡಿಕ್ ಅಳ್ತಿತ್ ಇಂಜಾನ ಕಂಡ್, ಪೋಡಿ ಆಚಿ.
ಅಕ್ಕ ಪೇತ್ರಂಗ್ ಎಚ್ಚರ ಆಚಿ. ಅಕ್ಕು ಹೆರೋದಂಡ ಕೈಯಿಂಜಲೂ ಯೆಹೂದ್ಯಂಗ ಪಾರಕಾತಂಡಿಂಜ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯತ್ಂಜ ನನ್ನ ಬುಡ್ತ್ವಕ್ ಒಡೆಯ ತಾಂಡ ದೂತನ ಅಯಿಚತ್ೕಂದ್, ನಾಕ್ ಇಕ್ಕ ನೇರಾಯಿತು ಗೊತ್ತಾಚೀಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಇದ್ನೆಲ್ಲ ಕ್ೕಟಂಡಿಪ್ಪಕ, ಅಲ್ಲಿ ಇಂಜ ಜನಕ್, ಅಯಿಂಗಡ ಹೃದಯತ್ಲ್ ಕುತ್ತ್ವನೆಕೆ ಆಚಿ. ಅಕ್ಕ ಅಯಿಂಗ ಪೇತ್ರನ ಪಿಂಞ ಬಾಕಿಯುಳ್ಳ ಅಪೊಸ್ತಲಂಗಕ್, ಅಣ್ಣತಮ್ಮಣಂಗಳೇ, ನಂಗ ಎಂತ ಮಾಡಂಡೂಂದ್ ಕ್ೕಟತ್.
ಆನಗುಂಡ್, ವರಿಯಂಡ್ ಉಳ್ಳ ನೀ, ಎಚ್ಚರ ಎಡ್ತ, ಚತ್ತಯಿಂಗಡ ಮದ್ಯತ್ಂಜ ಏಳ್, ಅಕ್ಕ, ನೀಡ ಮೇಲೆ ಕ್ರಿಸ್ತಂಡ ಬೊಳಿ ಮಿನ್ನುವಾಂದ್ ಎಣ್ಣಿತುಂಡ್.