24 ಅಂವೊ: ನೀನ್ ನೇರಾಯಿತು ನಾಡ ಮೋಂವೊ ಏಸಾವಾಂದ್ ಕ್ೕಟತ್. ಅದ್ಂಗ್ ಯಾಕೋಬ: ಅಕ್ಕು ನಾನೇಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಅಂವೊಂಡ ಕೈ ಅಂವೊಂಡ ಅಣ್ಣ ಏಸಾವಂಡ ಕೈರನೆಕೆ ರೋಮಯಿಂಜನಗುಂಡ್, ಅಂವೊ ದಾರ್ಂದ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲತೆ ಇಸಾಕ ಯಾಕೋಬನ ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡ್ವಕ್ ತಯಾರ್ ಆಯಿತ್,
ಅಲ್ಲಿಂಜ ಇಸಾಕ: ನಾಡ ಮೋನೇ, ನೀನ್ ಎಡ್ತ ಬಂದ ಬೋಟೆಯರ್ಚಿನ ನಾಡ ಪಕ್ಕ ಎಡ್ತ ಬಾ. ನಾನ್ ಅದ್ನ ಉಂಡಿತ್ ನಿನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡ್ವೀಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ. ಯಾಕೋಬ ಇಸಾಕಂಗ್ ಮಾಡ್ನ ಅಡಿಗೆನ ಉಂಬಕ್ ಕೊಡ್ತತ್. ಇಸಾಕ ಅದ್ನ ತಿಂದತ್. ಪಿಂಞ ಯಾಕೋವ ದ್ರಾಕ್ಷಿರಸತ್ನ ಸಹ ಕೋಂಡಬಾತ್, ಅಂವೊ ಎಡ್ತ ಬಂದ ದ್ರಾಕ್ಷಿರಸತ್ನ ಕುಡಿಚತ್.
ಸತ್ಯತ್ನ ಪರಿವ ತುಟಿ ಎಕ್ಕಾಲು ಉಳಿಯುವ. ಆಚೇಂಗಿ ಪೊಟ್ಟ್ಪರಿಯುವ ನಾವ್ ಕ್ಷಣತ್ ಮಾತ್ರ ಇಪ್ಪ.
ಪೊಟ್ಟ್ ಪರಿಯುವ ತುಟಿ ಯೆಹೋವಂಗ್ ಅಸಹ್ಯವಾನದ್. ಆಚೇಂಗಿ ಸತ್ಯವಂತಯಿಂಗಳ ಅಂವೊಂಗ್ ದುಂಬ ಕುಶಿ.
ಕಪಟತನತ್ನ ಪಿಂಞ ಪೊಟ್ಟ್ ತಕ್ಕ್ನ ನಾಡಯಿಂಜ ದೂರ ಬೆಯ್ಯಿ. ಗರೀಬತನ ಆಡ್, ಐಶ್ವರ್ಯ ಆಡ್ ನಾಕ್ ತರತೆ, ನಾಕ್ ಬೋಂಡಿಯಾನ ಆಹಾರತ್ನ ಮಾತ್ರ ತಾ.
ಪಿಂಞ, ನಂಗ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬಂಗಳು ಒರೇ ತಡೀರ ಬಾಗವಾಯಿತ್ ಉಳ್ಳಾಂಗ್, ಪೊಟ್ಟ್ ಪರಿವಾನ ಬುಟ್ಟಿತ್, ಒಬ್ಬೊಬ್ಬಂಡ ಕೂಡೆ ಸತ್ಯ ಪರಿಯುವಯಿಂಗಳಾಯಿತ್ ಇರಿ.
ನಿಂಗ ಒಬ್ಬಂಡ ಪಕ್ಕ ಒಬ್ಬ ಪೊಟ್ಟ್ ಪರಿಯತೆ ಇರಿ. ಎನ್ನಂಗೆಣ್ಣ್ಚೇಂಗಿ, ನಿಂಗ ನಿಂಗಡ ಪಳೆಯ ಮನುಷ್ಯಂಡ ಗುಣತ್ನ ಪಿಂಞ ಅಂವೊ ಮಾಡಿಯಂಡಿಂಜ ಕ್ರಿಯೇನೆಲ್ಲ ಕಳೆಂದಿತ್ ಉಳ್ಳಿರ.