12 ಅದ್ಲ್ಲತೆ ಅವ ನೇರಾಯಿತು ನಾಡ ತಂಗೆ. ನಂಗ ದಂಡಾಳ್ಕು ಅಪ್ಪ ಒಬ್ಬನೇ ಆಚೇಂಗಿ ನಂಗಡ ಅವ್ವಂಗ ಬೋರೆ. ನಾನ್ ಅವಳ ಮಂಗಲ ಕಯಿಚಿಯೆ.
ಅಬ್ರಾಮ ಪಿಂಞ ನಾಹೋರ ಮಂಗಲ ಕಯಿಚಂಡತ್. ಅಮ್ರಾಮಂಡ ಪೊಣ್ಣ್ರ ಪೆದ ಸಾರಾಯ್, ನಾಹೋರಂಡ ಪೊಣ್ಣ್ರ ಪೆದ ಮಿಲ್ಕ. ಇವ ಹಾರಾನಂಡ ಮೋವ. ಹಾರಾನ ಮಿಲ್ಕ ಪಿಂಞ ಇಸ್ಕ ಎಣ್ಣುವ ಮೂಡಿ ಮಕ್ಕಕ್ ಅಪ್ಪನಾಯಿತ್ಂಜತ್.
ಆಂಗಾಯಿತ್ ನೀಡಗುಂಡ್ ನಾಕ್ ನಲ್ಲದ್ ಆಪಕಾಯಿತು, ನೀಡಗುಂಡ್ ನಾನ್ ಚಾವತೆ ಬದ್ಕ್ವಕಾಯಿತು ದಯಬೆಚ್ಚಿತ್ ನೀನ್ ನಾಡ ತಂಗೇಂದ್ ಅಯಿಂಗಡ ಪಕ್ಕ ಎಣ್ಣ್ಂದ್ ಅಂವೊ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಅದ್ಂಗ್ ಅಬ್ರಹಾಮ: ಈ ಜಾಗತ್ರ ಜನಕ್ ಕಂಡಿತವಾಯಿತ್ ದೇವಡ ಪೋಡಿಯಿಲ್ಲೆ. ನಾಡ ಪೊಣ್ಣ್ರಗುಂಡ್ ನನ್ನ ಕೊಲ್ಲ್ವಾಂದ್ ನಾನ್ ಗೇನ ಮಾಡ್ನ.
ದೇವ ನಂಗಳ ನಂಗಡ ಅಪ್ಪಂಡ ಮನೆಯಿಂಜ ದೂರ ಕಾಕಿಯಂಡ್ ಬಪ್ಪಕ, ನಾನ್ ಅವಕ್: ನಂಗ ಪೋಪ ಜಾಗತ್ಲೆಲ್ಲ ನೀನ್ ನನ್ನ ಅಣ್ಣಾಂದ್ ಎಣ್ಣಿತ್ ನಾಕ್ ದಯೆ ಮಾಡ್ೕಂದ್ ನಾನ್ ಅವಡ ಪಕ್ಕ ಎಣ್ಣಿತ್ಂಜ್ಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಅಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪಕ ಅಬ್ರಹಾಮ ತಾಂಡ ಪೊಣ್ಣ್ ಸಾರಳ ತಂಗೇಂದ್ ಎಣ್ಣ್ನಗುಂಡ್ ಗೆರಾರಿರ ರಾಜನಾನ ಅಬೀಮೆಲೆಕ ಅವಳ ಕಾಕಿಚಿಟ್ಟಿತ್ ತಾಂಡ ಮನೆಲ್ ಬೆಚ್ಚಂಡತ್.
ಆ ಜಾಗತ್ರ ಜನ ಇಸಾಕನ ಅಂವೊಂಡ ಪೊಣ್ಣ್ರ ವಿಷಯತ್ನ ಕ್ೕಪಕ: ಇವ ನಾಡ ತಂಗೇಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ. ಎನ್ನಂಗೆಣ್ಣ್ಚೇಂಗಿ ರೆಬೆಕ್ಕ ನೋಟ್ವಕ್ ಚಾಯಿಕಾರ್ತಿಯಾಯಿತ್ಂಜಂಗ್, ಈ ಜಾಗತ್ರ ಜನ ಅವಕಾಯಿತ್ ಅಂವೊನ ಕೊಂದ್ರ್ವಾಂದ್ ಗೇನ ಮಾಡಿತ್, ಅವಳ ತಾಂಡ ಪೊಣ್ಣ್ಂದ್ ಎಣ್ಣ್ವಕ್ ಇಸಾಕಂಗ್ ಪೋಡಿಯಾಚಿ.
ಕೆಟ್ಟದ್ನೆಲ್ಲಾ ಬುಟ್ಟಿತ್ ಪೋಯಿ.