28 ಎನ್ನಂಗೆಣ್ಣ್ಚೇಂಗಿ, ನೀನ್ ಜೀವತ್ರ ಬಟ್ಟೇನ ನಾಕ್ ಗೊತ್ತ್ ಮಾಡಿ ತಂದಿಯ; ನೀಡ ಸನ್ನಿದಾನತ್ಲ್, ನನ್ನ ಕುಶೀಲ್ ದುಂಬ್ಚಿಡ್ವಿಯಾಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ.
ಅವಡ ಪಕ್ಕ ಪೋಪಯಿಂಗ ದಾರು ತಿರಿತ್ ಬಪ್ಪದು ಇಲ್ಲೆ, ಜೀವತ್ರ ಬಟ್ಟೆನ ಪುನಃ ಕಂಡ್ ಪುಡಿಪದು ಇಲ್ಲೆ.
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಚಿಡುವಯಿಂಗ ಐಶ್ವರ್ಯತ್ನ ಪಡೆಯುವಕು, ಅಯಿಂಗಡ ಬಂಡಾರತ್ನ ದುಂಬ್ಚಿಡುವಕು,
ಅಂವೊಂಗ್ ಯೇಸು: ನಾನೇ ಬಟ್ಟೇಯು, ಸತ್ಯವು, ಜೀವವುವಾಯಿತ್ ಉಳ್ಳ್ಂದ್ ಎಣ್ಣ್ಚಿ. ನಾಡ ಮೂಲಕ ಅಲ್ಲತೆ ದಾರೂ ನಾಡ ಅಪ್ಪಂಡ ಪಕ್ಕ ಬಪ್ಪಕ್ ಕಯ್ಯುಲೆ.
ನೀನ್ ನಾಡ ಆತ್ಮತ್ನ, ಚಾವ್ರ ಜಾಗಕ್ ಪೋಪಕ್ ಬುಡುಲೆ, ನೀಡ ಪವಿತ್ರವಾನಂವೊಂಡ ತಡೀನ ಕೀಂಜ್ ಪೋಪಕ್ ಬುಡ್ಲೆ.
ಅಣ್ಣತಮ್ಮಣಂಗಳೇ, ಇದ್ನ ಗೇನ ಮಾಡಿಯೊಳಿ, ನಂಗಡ ಗೋತ್ರತ್ರ ಅಜ್ಜನಾನ ದಾವೀದ ಇದ್ನ ಎಣ್ಣ್ವಕ ಅಂವೊಂಡ ವಿಷಯತ್ನ ಎಣ್ಣಿತಿಲ್ಲೇ. ಎನ್ನಂಗೆಣ್ಣ್ಚೇಂಗಿ, ದಾವೀದ ಚತ್ತ್ ಪೋಚಿ, ಅಂವೊನ ಪೂತತ್, ಅಂವೊಂಡ ಗೋರಿ ಇಕ್ಕಲು ನಂಗಡ ಮದ್ಯತ್ಲ್ ಉಂಡ್ೕಂದ್ ನಾನ್ ದೈರ್ಯತ್ಲ್ ಎಣ್ಣುವಕಯ್ಯು.
ನಂಬಿಕೇನ ಸುರು ಮಾಡ್ವ ನಾಯಕನು ಅದ್ನ ಪೂರ್ತಿಮಾಡ್ವಂವೊನು ಆಯಿತುಳ್ಳ ಯೇಸುರ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣ್ಟ್ಟಿತ್, ನಂಗಕಾಯಿತ್ ಬೆಚ್ಚಿತುಳ್ಳ ಓಟತ್ನ ಪೊರುಮೇಲ್ ಓಡೋಣ. ಎನ್ನಂಗೆಣ್ಣ್ಚೇಂಗಿ ಯೇಸು, ತಾಂಡ ಮಿಂಞ ಬೆಚ್ಚಿತ್ಂಜ ಕುಶಿಕಾಯಿತ್, ಅವಮಾನತ್ನ ಗೇನ ಮಾಡತೆ, ಶಿಲುಬೇನ ಸಹಿಸಿಯಂಡ್ ದೇವಡ ಸಿಂಹಾಸನತ್ರ ಬಲ್ತೆ ಬರಿಲ್ ಅಳ್ತತ್.