28 ಈ ಲೋಕ ಏದ್ ದುಂಬ ಮುಕ್ಯಾಂದ್ ಎಣ್ಣುವ, ಅದ್ನ ತಿರಸ್ಕಾರ ಮಾಡ್ವಕಾಯಿತ್, ಕಮ್ಮಿತರತ್ನ, ಪ್ರಯೋಜನ ಇಲ್ಲತದ್ನ ಪಿಂಞ ಲೋಕತ್ರ ಜನ ಕೀಳಾಯಿತ್ ನೋಟ್ವಾನ ದೇವ ಗೊತ್ತ್ ಮಾಡಿಯಂಡತ್.
ದುಂಬ ಜಾತಿಯಂಗಕ್ ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನಾಯಿತ್ ಮಾಡ್ವೀಂದ್ ಒಳ್ದಿತುಳ್ಳನೆಕೆ, ಅಂವೊ ನಂಬ್ನಂವೊಂಡ ಮಿಂಞತ್ ಪಿಂಞ ಚತ್ತಯಿಂಗಳ ಪುನಃ ಜೀವತ್ಲ್ ಕೊಂಡ್ ಬಪ್ಪಂವೊಂಡ ಮಿಂಞತ್ ಪಿಂಞ ಇಲ್ಲತದ್ನ ಉಳ್ಳನೆಕೆ ಕಾಕ್ವಂವೊನಾಯಿತ್ತುಳ್ಳ ದೇವಡ ಮಿಂಞತ್ಲ್ ನಂಗ ಎಲ್ಲಾರ್ಕು ಅಪ್ಪನಾಯಿತ್ ಆಚಿ.
ಜ್ಞಾನಿ ಎಲ್ಲಿ? ನ್ಯಾಯಪ್ರಮಾಣತ್ರ ಉಪಾದ್ಯ ಎಲ್ಲಿ? ಶಾಸ್ತ್ರಿ ಎಲ್ಲಿ? ಈ ಲೋಕತ್ಲ್ ನಲ್ಲ ತರ್ಕ ಮಾಡ್ವಯಿಂಗ ಎಲ್ಲಿ? ಈ ಲೋಕತ್ರ ಜ್ಞಾನತ್ನ ದೇವ ಪುಚ್ಚಿತನವಾಯಿತ್ ಮಾಡಿತುಂಡಲ್ಲ.
ಅನ್ನನೆ ಇಂಜತೇಂಗಿಯು, ಆತ್ಮತ್ರ ಬದ್ಕ್ಲ್ ಬೊಳ್ಂದಿತುಳ್ಳಯಿಂಗಡ ಪಕ್ಕ ಜ್ಞಾನತ್ರ ವಿಷಯತ್ನ ನಂಗ ಪರಿವ. ಈ ಲೋಕತ್ರ ಜ್ಞಾನತ್ನ ಅಲ್ಲ, ಪಾಳಾಯಿ ಪೋಪ ಈ ಲೋಕತ್ರ ರಾಜಂಗಡ ಜ್ಞಾನವು ಅಲ್ಲ,
ಒರ್ ಬುದ್ದಿ ಇಲ್ಲತಂವೊನನೆಕೆ ಹೊಗಳ್ಚಿಡುವಕ್ ಬಲ ಇಲ್ಲತಂವೊನಾಯಿತ್ ನಾನ್ ಆಯೆ, ನಾನ್ ಅನ್ನನೆ ಆಪಕ್ ನಿಂಗಳೇ ಮಾಡಿರ. ನಿಂಗಡಗುಂಡೇ ನಾಕ್ ಹೊಗಳ್ಚಿಡುವನೆಕೆ ಆಪಕಿಂಜತ್. ನಾನ್ ಒಂದು ಇಲ್ಲೇಂದ್ ಗೇನಮಾಡ್ಚೇಂಗಿಯು, ದುಂಬ ಮುಕ್ಯಪಟ್ಟ ಅಪೊಸ್ತಲಂಗಕಿಂಜ ಒರ್ ವಿಷಯತ್ಲ್ ಕೂಡೆ ಅಯಿಂಗಕಿಂಜ ನಾನ್ ಕಮ್ಮಿ ಆನಂವೊ ಇಲ್ಲೆ.
ಅಂವೊನ ತಡೆ ಮಾಡ್ವಂವೊ ಇಲ್ಲಿಂಜ ಪೋಪಕ, ದುಷ್ಟ ಮನುಷ್ಯ ಪೊರಮೆ ಬಪ್ಪ; ಆಚೇಂಗಿ, ಒಡೆಯನಾನ ಯೇಸು ಬಂದಿತ್ ಅಂವೊನ ತಾಂಡ ಬಾಯಿರ ಉಸ್ರ್ರ ಮೂಲಕ ಕೊಂದಿತ್, ತಾನ್ ಬಪ್ಪ ಮಹಿಮೇರ ಬೊಳಿರಗುಂಡ್ ನಾಶ ಮಾಡ್ವ.
ಆನಗುಂಡ್, ಮಕ್ಕ ಚೋರೆ ಪಿಂಞ ತಡಿ ಉಳ್ಳಂಗಾಯಿತ್ ಇಪ್ಪಕ ಅಂವೊನು ಸಹ, ಚೋರೆ ಪಿಂಞ ತಡಿ ಉಳ್ಳ ಮನುಷ್ಯನಾಯಿತ್ ಆಚಿ; ಚಾವ್ರ ಅದಿಕಾರಿಯಾಯಿತುಳ್ಳ ಸೈತಾನನ ತಾಂಡ ಚಾವ್ರಗುಂಡೇ ನಾಶ ಮಾಡ್ಚಿ.
ಒರೇ ಗಳಿಗೆಲ್ ಇಚ್ಚಕ್ ಐಶ್ವರ್ಯವು ನಾಶ ಆಯಿ ಪೊಚಲ್ಲಾಂದ್ ಎಣ್ಣಿತ್ ಗೋಳಾಡುವ. ಇದ್ಲ್ಲತೆ ಕಪ್ಪಲ್ ಬುಡ್ವಂವೊ ಎಲ್ಲಾರು, ಕಪ್ಪಲ್ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡ್ವಯಿಂಗ ಎಲ್ಲಾರು, ಹಡಗ್ಲ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ವಯಿಂಗ ಎಲ್ಲಾರು, ಸಮುದ್ರತ್ಲ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿತ್ ಜೀವನ ಮಾಡ್ವಯಿಂಗ ಎಲ್ಲಾರು ದೂರತ್ಲ್ ನಿಂದಿತ್: