42 च्यिला सासीन ङा तुक्पाराङ ओत्जीन ख्योकोनगी छ्याःङ सा बिन्दा मेतान। थेमे ङाला कोम्बाला छ्याःङ थुङा बिन्दा मेतान।
थोगी बात च्यि ईन्दे सासीन ङात्ताङ मिडिक्कान्ते मिचेन ङे विरोध खित्कान्ते ईन। थोकराङ खाला ङे र्वा च्योक ओङला मिओनला परमेश्वर छ्य्वापा लै खित मुज्युत्कान्ते मिङ ङे काम ङ्ये ज्युत्कान्ते ईन।
च्यिला सासीन त्वाबा लाङजीन ख्योकोनगी ङाला सा बिन्दा ओतान, कोम्बा लाङजीन थुङा बिन्दा ओतान। ङा ख्योकोन नाङ मि लुङबे मि च्योकराङ ओतान, ईन्सीनोङ ख्योकोनगी ङाला डोम्बोला च्योकराङ खाईन लेमु खासुङ।
थोकराङ खाला थे खोरोङ देब्रे छ्य्वापा ज्याक्पा ओताते मिओनलाचेन थेकी ‘ख्योकोनचेन सराप लै खाबाते मि ईन। ख्योकोन ङे मिगी दोन्दु मादेत। ख्योकोनगीचेन था शैतानताङ थे दूतओनला सिन ठीक खाबा ओताते सधैँ बारगीन देत्च्येते मे नाङमा स्यूक्पा फाप्क्यो।
ङा मि लुङबे मि च्योक ओत्जीन ख्योकोनगी ङाला डोम्बो सिन नोमुङ छ्याःङ खाबा मेतान। ङा पेर्दुङबाराङ ओत्जीन खोन सिन ख्योकोनगी ङाला छ्याःङ बिन्दा मेतान। ङा नाबा ओत्जीन थेमे जेलदु फापा ओत्जीन ख्योकोन ङाला तारोङ वाबा मेतान,’ सिन सिओ।
थेमे येशू थे री नाङलाराङ देत्कीन ङीमा खाल ङिसाक साप मास्साबा खाईन देता ओतान। थोक खाला देत्जीन थेला आउदी खाईन त्वाबाङ लाबा ओतान।
जसकी ङे खि सिन कोताते ङेन्ला खि साबाच्योक खिदुक, ङाला ङिङज्ये खित्कान्ते मि थेराङ ईन। ङाला ङिङज्ये खित्कान्ते मिलाचेन आबेकीङ ङिङज्ये खिओ। थोकराङ खाला ङाङ थेला ङिङज्ये खिओ थेमे ङा चुक छ्ये ईन्दे सिन थेला झन लेमु खाला छ्या स्ये ज्युत्क्यो,” सिन बात खासुङ।
आबेकी थोक खाबातेचेन मिओनगी जस्तो खाला थे खोरोङला मान खिदुक, थोकराङ खाला थे फुज्युङलाङ मान खित्स्यीत सिनराङ ईन। थोक ईन्देकी थे फुज्युङला मान मिक्किकान्ते मिकीचेन थेला दुरू तोङकान्तेलाङ मान माक्याबाते ईन।
सुइँदेकी प्रभु येशूला ङिङज्ये मिक्किदुक सासीन थोक्ते मिला परमेश्वरगी सराप तेरस्यीत। स्योक स्योक प्रभु येशू, खो होत्ता स्योक।
परमेश्वरला माने मिक्किकान्ते थेमे ङुरूङ प्रभु येशूते गा लाङच्येते बात मेङेन्कान्ते मिओनला थेबेकी ङेता फाप्च्येते सजाय तेरग्यो।
सुइँदेकी “ङा परमेश्वरला ङिङज्ये खिओ,” सिन खिदुक तर आज्यो न्वाला मिगी थोङसार्मु खिदुक सासीन थेचेन ढाँर खित्कान्ते ईन। थे खोरोङ मिगी दोन्दु ओताते आज्यो न्वालानी ङिङज्ये मिक्किदुक सासीन थेकी नोमुङ थोङाराङ मेताते परमेश्वरला ङिङज्ये खिताराङ मुथुबो।