31 ङे आबाला ङिङज्ये खित्च्याक्वा थेमे थेकी खि साबा साबाकामा खित्च्याक्वा सिन दि सा लुङबे मिओनगी छ्या स्येबाराङ फाप्क्यो। लो ल्वा, था ङुरूङ दुरूकी डुइ,” सिन सिदुक।
थेमे खोबुकला देत्कीन “आबा, थुप थुपला दि ओङा खाबाते दुक्पा ङे भोगे खिता माफाप्सीन ओङच्या ओतान। ईन्सीनोङ ङे थोक माक्याबाला मेङगो सासीन ङे साबाच्योक मेन्दाला आबा खुई साबा च्योकराङ ओङस्यीत,” सिन प्रार्थना खासुङ।
लो ल्वा, था डुइ। उ थोङसुङ? ङाला धोका तेरकान्ते मि देपा ओङगीनराङ दुक,” सिन सिदुक।
दि काम खाला सिन्दा खिताला ङे आउदी खाला पीरताङ दुक्पा भोगे खिता फाप्क्यो। थातासाकला थे दुक्पा भोगे खाईन सिन्दा ओता ईन्सीन लेमु ओङच्या ओतान। च्यिला सासीन दोक मायाङ थुपथुप ङे सेमला ढुक्क मेङगो।
ङा ङाराङगीराङ स्या सेम माक्याबा ईन्सीन ङाला सुङगीङ सेता मुथुबो। ङाराङ खुशीकी ज्यान बिन्ला स्यिच्येते थेमे लोक्ला सोम्बो लोक्च्येते दि गाङे ङे लाःक्तुराङ ओत। ङाला थोक खि सिन आबेकीराङ कोता ओत,” सिन बात खासुङ।
थाल्ला ङाला आउदी पीर लाला दुक। थेमे च्यि ङे ‘आबा, ङाला दोक दुक्पा ओङ माज्युत,’ सिन सिरच्या? अहँ, मेन। दोक खाला दुक्पा भोगे खितालाराङ ङा दुरू वाबाते ईन।
च्यिला सासीन ङे खाबाते बाततेबा ङाराङगी जोकीन खाबाते मेन। ङेनी ङाराङला दुरू तोङकान्ते आबेकी कोता कोताते बातकामा खाबाते ईन।
निस्तार चाड लेपा लेपा खाबा ओतान। था थे खोरोङ दि सा लुङबादुकी आबाते ओत्साने ग्युरला डोच्येते बेला लेपा खासुङ सिन येशूकी छ्या स्येबा ओतान। थेकी थे खोरोङगी ङिङज्ये खाबाते दुरू ओताते थे खोरोङ मिओनला थोई ङिङज्ये खिते सिन तेन्ला तेरा थुपासम्म तेन्गीन बिन्सुङ।
आबेकी ङाला ङिङज्ये खाबा ओता च्योकराङ खाईन ङे ख्योकोनला ङिङज्ये खाबा ओत। ङे ख्योकोनला ङिङज्ये खिनराङ देत्स्यीत सिन ख्योकोन ङात्ताङ डिक्लाराङ देत।
थेमे येशूकी पत्रुसला “खो दोक खाला तरवार चले माकेत, थे खोलगी नाङ स्योक। च्यि ङे आबेकी ङाला भोगे खि साबाते दुक्पा खपे खिता माफाबो?” सिन सिदुक।
थेमे येशूकी “ङे सापचेन ङाला दुरू तोङकान्तेकी खिता चाला चालाच्योक गाङे खाला सिन्दा खित्च्येते ईन।
थे ज्येन मि च्योकराङ ओङगीन देता ओतान। परमेश्वरगी साबा साबा ङेन्गीनराङ देत्कीन स्या फाप्जीनोङ थेकी नाइँ साबा मेतान। थोरूम थेलानी मिओनगी स्यिङगी थामलाका टाँए खाईन सेता ओतान।